Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r.:
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Ludmiła Jajkiewicz Sędziowie: Sędzia WSA - Maria Tkacz - Rutkowska Asesor WSA - Dagmara Dominik (sprawozdawca) Protokolant: Ewelina Bedyńska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 stycznia 2007 r. przy udziale - sprawy ze skargi J. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r.: oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/6

Przedmiotem zaskarżenia jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] Nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ś. z dnia [...] Nr [...]. Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że pismem z dnia 6 października 2005 r. J. P. zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ś. z wnioskiem o stwierdzenie i zwrot nadpłaty w kwocie [...] z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r., z przekonaniem, że dochody zakładu pracy chronionej zwolnione są z opodatkowania tym podatkiem - J. P. prowadził bowiem działalność gospodarczą pod firmą A Spółka Jawna Zakład Pracy Chronionej w S. Powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 czerwca 2002 r. (Dz. U. Nr 100, poz. 923) - podatnik uważał, że rozpoczynając w 1999 r. długookresowe przedsięwzięcie na rzecz osób niepełnosprawnych zatrudnionych w ww. zakładzie, polegające na podjęciu inwestycji pod nazwą budowa budynku rehabilitacyjno-wypoczynkowego w B. G., działał w zaufaniu do organów państwa, w związku z czym winien korzystać z ochrony praw nabytych, stąd jego wniosek o dokonaniu zwrotu nadpłaty jest zasadny.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ś. decyzją z dnia [...] Nr [...] odmówił J. P. stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. w żądanej przez stronę wysokości [...]. Biorąc pod uwagę istniejący stan prawny oraz przedłożone przez podatnika dowody na okoliczność udokumentowania długookresowych przedsięwzięć inwestycyjnych na rzecz osób niepełnosprawnych w związku z tworzeniem bazy rehabilitacyjno-wypoczynkowej, organ podatkowy pierwszej instancji uznał, że w przedmiotowej sprawie podatnik w 2004 r. nie ponosił wydatków związanych z długookresową inwestycją na rzecz osób niepełnosprawnych, zatem orzekł o odmowie stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r.

Na skutek wniesionego odwołania przez stronę pismem z dnia 13 marca 2006r. Dyrektor Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. decyzją z dnia [...] Nr [...] utrzymał w mocy decyzję organu podatkowego pierwszej instancji. W uzasadnieniu wskazał, że w oparciu o przedłożone przez stronę wyjaśnienia i dokumenty ustalono, że w 2004 r. wspólnicy spółki jawnej A nie ponieśli żadnych wydatków związanych z długookresową inwestycją na rzecz niepełnosprawnych zatrudnionych w zakładzie. Wydatki na budowę obiektu rehabilitacyjno-wypoczynkowego dla niepełnosprawnych pracowników zostały poniesione w latach 1999-2000. Podniesiono także konieczność ścisłego pojmowania wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Stwierdzono, że skoro spółka miała decyzje nadające status zakładu pracy chronionej wydane na czas nieokreślony, to zdaniem organu odwoławczego przedmiotowy wyrok Trybunału Konstytucyjnego nie dotyczy strony, albowiem nie należy ona do grupy podmiotów o cechach podmiotowo i przedmiotowo wyodrębnionych w jego sentencji. Wskazano, że nie można zaakceptować stanowiska podatnika, że dotyczy go zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych i powinno ono obejmować okres aż do zakończenia długookresowych przedsięwzięć na rzecz osób niepełnosprawnych, bowiem w praktyce oznaczałoby to możliwość korzystania ze zwolnienia przez nieokreślony okres, co mogłoby doprowadzić do nadużyć podatkowych poprzez zwlekanie z zakończeniem inwestycji, szczególnie, że pomiędzy wysokością poniesionych nakładów a wysokością zwolnienia z podatku dochodowego nie ma żadnej korelacji. Powołano się także na zasadę ochrony praw nabytych jako zasadę, która nie ma charakteru absolutnego. Ocena dopuszczalności wyjątków od zasady ochrony praw nabytych wymaga rozważenia na ile oczekiwanie podmiotu dotyczące ochrony praw nabytych jest usprawiedliwione, ponieważ zasada ochrony praw nabytych chroni wyłącznie oczekiwania usprawiedliwione i racjonalne. W przypadku zakładów pracy chronionej tym racjonalnym i usprawiedliwionym horyzontem czasowym dla ochrony praw nabytych jest trzyletni okres określony ostateczną decyzją przyznająca ten status.

Strona 1/6