Status uprawnionego przewoźnika drogowego uzyskuje osoba, która zawarła umowę przewozu międzynarodowego wykonywanego samochodem, na który otrzymała koncesję uprawniającą do świadczenia usług.
Samo posiadanie dokumentów wymienionych w par. 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług eksportu i importu niektórych usług /Dz.U. nr 39 poz. 175/ nie jest wystarczające dla uznania, iż skarżącemu przysługuje stawka "0" podatku od towarów i usług.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Rolno-Przemysłowego "PZZ" z siedzibą w B. - aktualna nazwa: Polskie Zakłady Zbożowe B. S.A. w B. na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia 7 grudnia 1998 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za 1995 r. - oddala skargę.
Organ I instancji decyzją z dnia 2 września 1998 r. (...) określił podatnikowi Wojewódzkiemu Przedsiębiorstwu "PZZ" w O. z siedzibą w B. aktualna nazwa Polskie Zakłady Zbożowe B. S.A. w B. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1995 r. w kwotach odmiennych od zeznanych przez podatnika w złożonych deklaracjach VAT-7 za ten okres, odsetki od zaległości podatkowej na dzień wydania decyzji oraz ustalono dodatkowe zobowiązanie podatkowe stanowiące 30 procent kwoty zaniżenia zobowiązania tzw. podatek sankcyjny.
Od decyzji Urzędu Skarbowego podatnik wniósł odwołanie w części zaniżenia podatku należnego od usług transportu międzynarodowego oraz obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony związany ze sprzedażą zwolnioną od podatku.
Izba Skarbowa w O. po rozpatrzeniu ponownym sprawy i po zapoznaniu się ze zgłoszonymi zarzutami decyzję z dnia 7 grudnia 1998 r. (...) utrzymała zaskarżoną decyzję w mocy.
Rozstrzygnięcie organów podatkowych zostało dokonane na podstawie stwierdzenia, iż podatnik w okresie od 1 stycznia 1995 r. do 25 marca 1995 r. wykazywał usługi transportowe pomiędzy miejscem przeznaczenia za granicą jak również miejscem nadania za granicą do miejsca przeznaczenia w kraju traktując tę sprzedaż jako eksport usług przy zastosowaniu stawki podatku "0 procent". Poza sporem jest, iż powyższe usługi transportowe wykonywane były środkami transportowymi - użyczonymi od przewoźnika "A." w O. - określonymi w koncesji na wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego z zakresie przewozu towarów, wydanej w dniu 3 maja 1992 r. dla przewoźnika "A." w O.
Organy podatkowe powołały się na par. 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług eksportu i importu niektórych usług /Dz.U. nr 39 poz. 175 ze zm./ w myśl którego za eksport usług uznaje się usługi transportu międzynarodowego polegające na przewozie towarów między innymi przez uprawnionego przewoźnika drogowego w rozumieniu przepisów o wykonywaniu międzynarodowego transportu drogowego na podstawie dokumentów wymienionych w par. 5 ust. 1 pkt 1 powołanego wyżej rozporządzenia tj. na podstawie listu przewozowego lub spedytorskiego albo innego dokumentu z którego jednoznacznie wynika, że przewóz odbywa się między miejscem nadania i miejscem przeznaczenia, położonymi w różnych państwach oraz faktury wystawionej przez przewoźnika. W świetle powyższego przepisu par. 2 ust. 1 pkt 1 za uprawnionego przewoźnika drogowego uznaje się przewoźnika, który na podstawie przepisów o wykonywaniu międzynarodowego transportu drogowego wykonuje usługi przewozu na podstawie koncesji /art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o warunkach wykonywaniu międzynarodowego transportu drogowego/.
Skoro zatem jak wywodzą organy podatkowe podatnik nie posiadał koncesji na wykonywanie usług transportu międzynarodowego to nie był uprawnionym przewoźnikiem drogowym w rozumieniu przepisu par. 2 ust. 1 pkt 1 powołanego rozporządzenia a tym samym nie miał prawa do zastosowania przy sprzedaży tych usług stawki podatku "0" procent.