Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bożena Marciniak Sędziowie: WSA Iwona Kosińska WSA Joanna Skiba (spr.) po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi M. M., E. K., M. J. i D. L. na bezczynność Ministra Inwestycji i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji 1. stwierdza, że Minister Inwestycji i Rozwoju dopuścił się bezczynności, która nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 2. umarza postępowanie sądowe w zakresie zobowiązania organu do wydania aktu; 3. oddala skargę w pozostałej części; 4. zasądza od Ministra Inwestycji i Rozwoju solidarnie na rzecz M. M., E. K., M. J. i D. L. kwotę 631 (sześćset trzydzieści jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia 8 lutego 2018 r. M. M., E. K., M. J. i D. L. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 27 czerwca 2017 r. o stwierdzenie nieważności decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z dnia [...] czerwca 1960 r. oraz utrzymanego nią w mocy orzeczenia Prezydium Rady Narodowej w [...] z dnia [...] lutego 1959 r. W uzasadnieniu skargi wskazali, że pismem z dnia 4 grudnia 2017 r. skarżący ponaglili organ. Pomimo ponaglenia organ nadal nie podejmuje żadnych czynności zmierzających bezpośrednio do wydania decyzji w sprawie.
W skardze wnieśli o wyznaczenie Ministrowi Infrastruktury i Budownictwa miesięcznego terminu do zakończenia prowadzonego postępowania poprzez wydanie decyzji administracyjnej, o stwierdzenie, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, o przyznanie na rzecz każdego ze skarżących sumy pieniężnej w wysokości 2000 zł oraz o zasądzenie kosztów postępowania.
W odpowiedzi na skargę Minister Inwestycji i Rozwoju wniósł o jej oddalenie i przedstawił chronologicznie przebieg postępowania w sprawie. Wyjaśnił, że ma ograniczone zasoby kadrowe i każdy z referentów prowadzi około 130 spraw. Ponadto podniósł, że postępowania dotyczące spraw rewindykacyjnych są postepowaniami skomplikowanymi i złożonymi. Jako że są to postępowania dotyczące oceny legalności orzeczeń wydanych przed kilkudziesięciu laty, stan prawny nieruchomości jest złożony, a proces ustalania stron postępowania czasochłonny. Wspomniane okoliczności powinny wpływać na ocenę zaistnienia bezczynności oraz ewentualnego stopnia tego naruszenia.
W dniu [...] marca 2018 r. Minister Inwestycji i Rozwoju wydał decyzję nr [...], którą stwierdził nieważność decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z dnia [...] czerwca 1960 r. nr [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W myśl art. 119 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 2188 ze zm.) - powoływana dalej jako "ppsa"), sprawa może być rozpoznana w trybie uproszczonym, jeżeli przedmiotem skargi jest bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania - taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie.
Podstawą prawną złożonej w niniejszej sprawie skargi jest art. 149 § 1 ppsa. Zgodnie z jego brzmieniem Sąd uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4 albo na przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 4a:
1) zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu, interpretacji albo do dokonania czynności;
2) zobowiązuje organ do stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa;
3) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania.
Jednocześnie Sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa (art. 149 § 1a p.p.s.a.).