Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Iwona Kosińska Sędzia WSA Tomasz Szmydt Protokolant referent stażysta Joanna Berbecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi W. B. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji 1. stwierdza, że Minister Infrastruktury i Budownictwa dopuścił się bezczynności, która nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 2. umarza postępowanie sądowe w zakresie zobowiązania organu do wydania decyzji w sprawie; 3. oddala skargę w pozostałym zakresie; 4. zasądza od Ministra Infrastruktury i Budownictwa na rzecz W. B. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Skarżący W. B. pismem z dnia [...] lipca 2016 r. (data nadania), wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Ministerstwa Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia [...] sierpnia 1972r., [...] oraz utrzymującej nią w mocy decyzji Prezydium Rady Narodowej [...] z dnia [...] kwietnia 1972r., [...]. Skarżący wskazał, że w dniu [...] czerwca 2016 r. złożył do organu wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Wniósł o zobowiązanie Ministra do wydania orzeczenia w sprawie, stwierdzenie, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, przyznanie sumy pieniężnej oraz zasądzenie od organu kosztów postępowania.
W odpowiedzi na skargę Minister wniósł o jej oddalenie podkreślając, że podejmował liczne czynności celem zgromadzenia materiału dowodowego niezbędnego do rozstrzygnięcia sprawy. Ponadto wskazał na wielką liczbę spraw pozostających do załatwienia w zakresie jego obowiązków oraz złożoność toczących się postępowań i związanym z nimi nakładem pracy.
W dniu [...] września 2016 r. Minister Infrastruktury i Budownictwa wydał decyzję o odmowie stwierdzenia nieważności opisanych wyżej orzeczeń.
Na rozprawie poprzedzającej wydanie wyroku, pełnomocnik Skarżącego poparł skargę oraz złożył oświadczenie, że cofa skargę, co do żądania zobowiązania organu do wydania decyzji w sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 149 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), przywoływanej dalej jako "p.p.s.a.", sąd uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4 albo na przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 4a: 1) zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu, interpretacji albo dokonania czynności; 2) zobowiązuje organ do stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa; 3) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania. Jednocześnie, na podstawie art. 149 § 1a p.p.s.a., sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.
W niniejszej sprawie, w związku z wydaniem przez Ministra decyzji z dnia [...] września 2016r. o odmowie stwierdzenia nieważności objętych wnioskiem Skarżącego orzeczeń, zobowiązanie organu do wydania rozstrzygnięcia stało się bezprzedmiotowe. Rozpoznanie wniosku o stwierdzenie nieważności ww. decyzji powoduje bowiem, iż brak jest podstaw do zobowiązania przez Sąd organu do załatwienia sprawy na podstawie art. art. 149 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Decyzja Ministra stanowi akt administracyjny podlegający odrębnej kontroli sądu administracyjnego. Z tych też względów, Sąd orzekł o umorzeniu postępowania sądowego w tym zakresie (pkt 2 sentencji wyroku).