Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska WSA Emilia Lewandowska WSA Anna Wesołowska(spr.) po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi M.G. i P.H. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji 1. zobowiązuje Ministra Infrastruktury i Budownictwa do rozpoznania wniosku z dnia [...] lipca 2009 r. o stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta [...] z dnia [...] stycznia 1950 r. - w terminie dwóch miesięcy od dnia doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że przewlekłość Ministra Infrastruktury i Budownictwa w rozpoznaniu wniosku nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Ministra Infrastruktury i Budownictwa na rzecz M.G. i P.H.solidarnie kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
M.G. i P.H. (Skarżący) pismem z dnia [...] sierpnia 2016 r. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłe prowadzenie przez Ministra Infrastruktury i Budownictwa (Minister) postępowania w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] lipca 2009 r. o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta [...] z dnia [...] stycznia 1950 r., nr. [...].
Skarżący wnieśli o zobowiązanie Ministra do wydania odpowiedniego aktu administracyjnego w terminie 14 dni od daty doręczenia akt wraz z prawomocnym wyrokiem, stwierdzenie, że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa i zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.
Minister wniósł o oddalenie skargi i rozpoznanie sprawy na rozprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Skarga jest zasadna.
Na wstępie wyjaśnić należy, iż począwszy z dniem 15 sierpnia 2015 r. weszła w życie ustawa z dnia z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2015 r., nr 658). Stosownie do znowelizowanego brzmienia art. 119 pkt 4 p.p.s.a., rozpoznanie skargi na bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie przezeń postępowania w trybie uproszczonym w trybie uproszczonym nie jest uzależnione od wyrażenia na to zgody przez strony postępowania.
Następnie wyjaśnić należy że instytucja skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania, uregulowana w art. 149 § 1 p.p.s.a. ma na celu doprowadzenie do wydania rozstrzygnięcia w sprawie, kontrola Sądu zmierza zaś do sprawdzenia, czy istotnie organ administracji publicznej prowadzi postępowanie w sposób przewlekły. Oceniając powyższe okoliczności, Sąd bierze pod uwagę stan faktyczny i prawny istniejący w dacie orzekania.
Przez pojęcie "przewlekłego prowadzenia postępowania" należy rozumieć postępowanie prowadzone w sposób nieefektywny, w którym wykonywane są czynności w dużym odstępie czasu bądź wykonywane czynności są pozorne powodujące, że formalnie organ nie jest bezczynny (por. J. P. Tarno Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Wydanie 5. Warszawa 2012, str. 44; J. Drachal, J. Jasielski, R. Stankiewicz. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz pod red. R. Hausera i M. Wierzbowskiego, Warszawa 2011, str. 69-70) ewentualnie, w którym następuje mnożenie przez organ czynności dowodowych ponad potrzebę wynikającą z istoty sprawy (J. Borkowski (w): B. Adamiak, J. Borkowski: Kodeks postępowania administracyjnego, Komentarz, Warszawa 2011, str.238).
Pojęcie "przewlekłość postępowania" obejmować będzie zatem opieszałe, niesprawne i nieskuteczne działanie organu, w sytuacji gdy sprawa mogła być załatwiona w terminie krótszym, jak również nieuzasadnione przedłużanie terminu załatwienia sprawy. Analiza powyższego prowadzi do stwierdzenia, że pojęcie przewlekłości postępowania jest pojęciem szerszym aniżeli bezczynność.
Z akt administracyjnych przedstawionych sądowi wynika, że wniosek z dnia z dnia [...] lipca 2009 r. o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta [...] z dnia [...] stycznia 1950 r., nr. [...]. skierowany został pierwotnie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] i dopiero w dniu [...] stycznia 2015 r. przekazany został przez ten organ Ministrowi jako organowi właściwemu do rozpoznania powyższego wniosku w zakresie nieruchomości wchodzącej obecnie w skład działek ewidencyjnych nr [...] i [...] z obręb [...], stanowiących własność Skarbu Państwa.