Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Przemysław Żmich (spr.) Sędziowie WSA Gabriela Nowak WSA Tomasz Szmydt Protokolant referent Joanna Kicińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi Z. B. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego 1. zobowiązuje Ministra Infrastruktury i Budownictwa do rozpoznania wniosku z dnia [...] maja 2013 r. o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie z dnia [...] października 1950 r., nr [...] w terminie czterech miesięcy od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności; 3. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 4. zasądza od Ministra Infrastruktury i Budownictwa na rzecz Z. B. kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Z. B. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 9 maja 2013 r. o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w W. nr [...] z dnia [...] października 1950 r. odmawiającego przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...], położonej przy ul. [...]. W skardze wniosła o: 1) wyznaczenie Ministrowi Infrastruktury i Budownictwa terminu do załatwienia przedmiotowej sprawy, 2) zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego na rzecz skarżącej od organu według norm przepisanych, 3) skierowanie sprawy do rozpoznania w trybie uproszczonym. W uzasadnieniu podniosła, że wnioskiem z dnia 9 maja 2013 r. zwróciła się do Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydium Rady Narodowej w W. nr [...] z dnia [...] października 1950 r. o odmowie dotychczasowym właścicielom przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...], położonej przy ul. [...] w części dotyczącej nieruchomości stanowiącej obecnie własność Skarbu Państwa. W dniu 24 czerwca 2014 r. zostały złożone wszystkie brakujące postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po dawnych właścicielach przedmiotowej nieruchomości. Z uwagi na brak działań po stronie organu, pełnomocnik skarżącej kilkukrotnie zwracał się do organu o podjęcie czynności w sprawie oraz wyznaczenie terminu załatwienia sprawy. Organ zawiadomieniami wyznaczał przewidywane terminy załatwienia sprawy na 30 czerwca 2015 r. i kolejno na 31 grudnia 2015 r. (zawiadomienia z dnia 18 marca 2015 r. i 6 października 2016 r.). Terminy te nie zostały dotrzymane. Pismem z dnia 3 sierpnia 2016 r. pełnomocnik zwrócił się do Ministra z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa w trybie art. 37 Kpa. Mimo tego wezwania organ nie wydał rozstrzygnięcia. Od momentu złożenia brakujących postanowień spadkowych Minister Infrastruktury i Budownictwa prowadzi więc sprawę od ponad 2 lat. Skarżąca podkreśliła, że żaden z powyższych terminów do rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydium Rady Narodowej w W. nie został dotrzymany i do dnia dzisiejszego nie zostało wydane rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.
Nie ulega wątpliwości fakt, że organ w osobie Ministra Infrastruktury i Budownictwa podejmuje czynności w sposób opieszały, zatem zasadny jest wniosek, że działania takie naruszają dyspozycję przepisów art. 8 i art. 12 Kpa, a w szczególności art. 35 Kpa nakazującego załatwienie sprawy szczególnie skomplikowanej w terminie 2 miesięcy.
W odpowiedzi na skargę Minister Infrastruktury i Budownictwa wniósł o jej oddalenie oraz rozpatrzenie sprawy na rozprawie. W uzasadnieniu organ wskazał, że w dniu 10 maja 2013 r. do Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej wpłynął wniosek Z. B. o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w W. nr [...] z dnia [...] października 1950 r. odmawiającego przyznania prawa własności czasowej do nieruchomości [...], położonej przy ulicy [...]. Pismem z dnia 5 czerwca 2013 r. wystąpiono do Biura Geodezji i Katastru Urzędu W. o nadesłanie wypisu z ewidencji gruntów oraz mapki przedstawiającej przedmiotową nieruchomość. Pismem z dnia 5 czerwca 2013 r wystąpiono do Biura Gospodarki Nieruchomościami Urzędu W. o nadesłanie akt własnościowych przedmiotowej nieruchomości. W dniu 24 marca 2015 r. geodeta sporządził opinię geodezyjną dotyczącą przedmiotowej nieruchomości, na podstawie której ustalono, że Minister jest organem właściwym do rozpatrzenia wniosku Z. B. jedynie w części dotyczącej działek nr [...] i [...] z obrębu [...] Zawiadomieniem z dnia 18 marca 2015 r. poinformowano strony o wszczęciu postępowania w sprawie oraz o przewidywanym terminie rozpatrzenia sprawy. Pismem z dnia 18 września 2015 r. zwrócono się do Biura Geodezji i Katastru Urzędu W. o nadesłanie danych zgromadzonych w rejestrze publicznym dotyczących przedmiotowej nieruchomości. Pismem z dnia 24 września 2015 r. zwrócono się do Sądu Rejonowego W. o nadesłanie kopii karty z księgi hipotecznej wskazującej ostatnich przeddekretowych właścicieli nieruchomości hip. [...]. Pismem z dnia 24 września 2015 r. zwrócono się do Archiwum Państwowego [...] o nadesłanie materiałów Biura [...] obejmujących przedmiotową nieruchomość. Pismem z dnia 5 listopada 2015 r. przekazano Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w [...], zgodnie z właściwością, wniosek Z. B. o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w W. nr [...] z dnia [...] października 1950 r., w części dotyczącej działek nr: [...] i [...] z obrębu [...] W dniu 14 września 2016 r. do Ministerstwa Infrastruktury i Budownictwa wpłynęła skarga Z. B. na bezczynność Ministra lnfrastruktury i Budownictwa w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego nr [...] z dnia [...] października 1950 r.