Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: WSA Jolanta Dargas Sędziowie: WSA Elżbieta Lenart WSA Joanna Skiba (spr.) po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi K. F. na bezczynność Ministra Inwestycji i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia 1. zobowiązuje Ministra Inwestycji i Rozwoju do rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w [...] z [...] września 1957 r., nr[...] - w terminie dwóch miesięcy od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że Minister Inwestycji i Rozwoju dopuścił się bezczynności, która miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. oddala skargę w pozostałej części; 4. zasądza od Ministra Inwestycji i Rozwoju na rzecz K. F. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z 4 października 2018 r. K. F. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na bezczynność Ministra Inwestycji i Rozwoju przy rozpatrywaniu wniosku M. K. z 7 września 2017r. o stwierdzenie nieważności Prezydium Rady Narodowej [...] z dnia [...] września 1957 r. nr [...] w części stanowiącej aktualnie część działki nr [...]. Skarżący zarzucił organowi, że przy procedowaniu sprawy naruszył art. 36 k.p.a. poprzez brak podejmowania działań zmierzających do wydania w niej rozstrzygnięcia. W związku z czym wnosił o zobowiązanie Ministra do wydania decyzji w terminie jednego miesiąca, orzeczenia, że bezczynność ma charakter rażącego naruszenia prawa oraz przyznania na rzecz skarżącego sumy pieniężnej w wysokości trzykrotności kwoty określonej w art. 154§ 6 ppsa, rozpoznanie skargi w trybie uproszczonym oraz zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania.
Skarga ta została wniesiona w następującym stanie sprawy.
M. K. wnioskiem z 7 września 2017 r. wniosła o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydium Rady Narodowej [...] z dnia [...] września 1957 r. nr [...] w części stanowiącej aktualnie część działki nr [...]. W dniu 14 września 2017 r. organ wystąpił do Urzędu [...] oraz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] o nadesłanie akt własnościowych przedmiotowej nieruchomości. W tym samym dniu wystąpił do Sądu Rejonowego [...] o nadesłanie kopii dokumentów z księgi wieczystej. Następnie 6 października 2017 r. zwrócił się do pełnomocnika wnioskodawczyni o nadesłanie oryginałów lub poświadczonych za zgodność z oryginałem kopii dokumentów potwierdzających następstwo prawne M. K. po przeddekretowych właścicielach przedmiotowej nieruchomości. W dniu 26 października 217 r. wystąpił do biegłego geodety o sporządzenie opinii w przedmiotowej sprawie. W dniu 28 lutego 2018 r. organ wystąpił do właściwych Sądów Rejonowych w [...] o nadesłanie postanowień o stwierdzenie nabycia spadku po W. N., J. D. oraz L. N. Pismem z 2 października 2018 r. organ zawiadomił strony, że z uwagi na konieczność zgromadzenia materiału dowodowego, ustalenia stron postępowania, w szczególności uzyskania dokumentów wykazujących następstwo prawne po L. N. oraz zmianie referenta w sprawie nie jest możliwe zakończenie przedmiotowej sprawy wydaniem decyzji w terminie określonym przepisem art. 35 §3 kpa.
W odpowiedzi na skargę Minister Inwestycji i Rozwoju wniósł o jej oddalenie wyjaśniając, że przedmiotowa sprawa ma charakter skomplikowany i wymaga obszernego materiału dowodowego. Pismem z dnia 2 października 2018 r. Minister wskazał przewidywany termin zakończenia sprawy oraz zawiadomił strony o konieczności zgromadzenia materiału dowodowego, w szczególności ustalenia następstwa prawnego po L.K. Zwrócił nadto uwagę, iż sprawy dotyczące postępowań rewindykacyjnych wymagają odniesienia się przez organ do stanu, który istniał kilkadziesiąt lat temu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
skarga jest zasadna, gdyż Minister Inwestycji i Rozwoju do dnia wydania wyroku pozostaje w stanie bezczynności przy rozpoznawaniu wniosku M. K. z 7 września 2017 r. o stwierdzenie nieważności Prezydium Rady Narodowej [...] z dnia [...] września 1957 r. w określonej części.