Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Skiba Sędziowie: Sędzia WSA Dariusz Pirogowicz (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi E. S. i K. J. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego 1. zobowiązuje Ministra Infrastruktury i Rozwoju do rozpoznania wniosku z dnia [...] czerwca 2014 r. o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w [...] z dnia [...] października 1961 r. Nr [...] - w terminie dwóch miesięcy od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że Minister Infrastruktury i Rozwoju dopuścił się bezczynności; 3. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 4. zasądza od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz E. S. i K. J. solidarnie kwotę 374 (trzysta siedemdziesiąt cztery) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z [...] września 2015 r. E.S. i K.J. - reprezentowane przez radcę prawnego K.W. - wniosły skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju przy rozpatrywaniu ich wniosku z [...] czerwca 2014 r. o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady [...] z [...] września 1961 r. nr [...] o odmowie przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...] położonej przy ul. [...], działki nr [...], pochodzącej z hip. "[...]", w części gruntu stanowiącego własność Skarbu Państwa.
Skarżące zarzuciły organowi, że przy procedowaniu powyższej sprawy naruszył on art. 35 i 36 § 1 k.p.a., w związku z czym wnosiły o zobowiązanie Ministra do zakończenia postępowania, wymierzenia mu grzywny wedle uznania Sądu oraz zasądzenie od organu zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych. Wnioskowały także o rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym.
W motywach skargi podnosiły, że mimo upływu 14 miesięcy od dnia nadania wniosku sprawa nim zainicjowana nie została rozpoznana i w tym czasie organ jedynie podejmował sporadyczne czynności w celu pozyskania akt własnościowych sprawy oraz wskazywał przewidywany termin zakończenia postępowania, który nie został dochowany. Bezskuteczne także okazało się wystosowane przez nie wezwanie Ministra do usunięcia naruszenia prawa spowodowanego zaistniałą zwłoką.
W odpowiedzi na skargę Minister Infrastruktury i Rozwoju wniósł o jej oddalenie, wyjaśniając jednocześnie, że opóźnienie w rozpoznaniu sprawy spowodowane było brakiem dostępu do archiwalnych akt własnościowych sprawy zakończonej ww. orzeczeniem, które udało się pozyskać dopiero 29 września 2015 r. W związku bowiem z odrębnym postępowaniem prowadzonym pod sygnaturą [...] dotyczącym także nieruchomości przy ul. [...] w [...], występowano w 2014 r. bezskutecznie do właściwej komórki organizacyjnej Urzędu [...] o nadesłanie akt własnościowych niezbędnych także do rozpatrzenia niniejszego wniosku. W toku tych działań ustalono zaś, że w odniesieniu do wydanego na gruncie przepisów dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz.U. Nr 50, poz. 279) orzeczenia Prezydium Rady [...] z [...] września 1961 r dotyczącego nieruchomości przy ul. [...] (w części która obecnie stanowi własność komunalną), prowadzone było przed Samorządowym Kolegium Odwoławczym w [...] postępowanie nadzorcze, zakończone decyzją tego organu z [...] grudnia 2014 r., która to decyzja, jak też poprzedzająca ją decyzja Kolegium z [...] października 2014 r. uchylone zostały wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego r. sygn. akt I SA/Wa 225/15. Tenże z kolei został zaskarżony skargą kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, do którego to Sądu przekazane także zostały akta własnościowe przedmiotowej nieruchomości. O miejscu złożenia akt, Minister uzyskał informację natomiast 14 września 2015 r. W związku z czym przy piśmie z 15 września 2015 r. zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o ich wypożyczenie, a ów Sąd zrealizował tę prośbę w dniu 25 września 2015 r., co spowodowało, że akta niezbędne do rozpoznania niniejszej sprawy wpłynęły do organu dopiero 29 września 2015 r.