Sprawa ze skargi H. K. na przewlekłe prowadzenia postępowania przez Prezydenta W. w przedmiocie rozpoznania wniosku o ustalenie odszkodowania za nieruchomość
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Wesołowska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Marta Kołtun-Kulik Sędzia WSA Emilia Lewandowska Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 marca 2015 r. sprawy ze skargi H. K. na przewlekłe prowadzenia postępowania przez Prezydenta W. w przedmiocie rozpoznania wniosku o ustalenie odszkodowania za nieruchomość 1. zobowiązuje Prezydenta W. do rozpoznania wniosku z dnia 31 maja 2002 r., o ustalenie odszkodowania za nieruchomość położoną w W. przy ulicy [...] hip. "[...]" dz. [...] z działu [...] bloku [...] - w terminie czterech miesięcy od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że przewlekłość Prezydenta W. nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.

Inne orzeczenia o symbolu:
6076 Sprawy objęte dekretem o gruntach warszawskich
659
Inne orzeczenia z hasłem:
Przewlekłość postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta
Uzasadnienie

Pismem z dnia 1 września 2014 r., Skarżąca, J. K. wniosła skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta [...] w sprawie o ustalenie odszkodowania i wniosła o wyznaczenie terminu na zakończenie postępowania w sprawie.

W odpowiedzi na skargę, przesłanej tutejszemu sądowi wraz z aktami sprawy w 8 stycznia 2015 r., organ wniósł o oddalenie skargi na przewlekłość postępowania w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o przyznanie odszkodowania za nieruchomość położoną w [...] przy ul. [...] hip. "[...] z działu V bloku II.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje :

Na wstępie wskazać należy, że skarga w niniejszej sprawie była dopuszczalna z uwagi na złożenie przez Skarżącą w dniu 21 czerwca 2013 r. pisma zatytułowanego "skarga na przewlekłość postępowania", które uznane zostało za zażalenie na przewlekłe prowadzenie sprawy i jako takie rozpoznane zostało postanowieniem Wojewody [...] z dnia [...].

Przedmiotem skargi J.K. jest przewlekle prowadzenie postępowania przez Prezydenta [...] w sprawie zainicjowanej jej wnioskiem z dnia 31 maja 2002 r., powtórzonym w piśmie z dnia 22 lutego 2013 r. o wypłacenie odszkodowania lub przydzielenie działki zastępczej za nieruchomość położoną w [...] przy ul. [...] hip. "[...] z działu V bloku II.

Sąd wskazuje w tym miejscu, że możliwość wniesienia skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania została wprowadzona do przepisu art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych na mocy ustawy z dnia 3 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2011 r. Nr 6, poz. 18), która weszła w życie dnia 11 kwietnia 2011 r.

Wobec powyższego, badając, czy organ prowadzi postępowanie w sposób przewlekły uwzględnić należy stan zaistniały po dniu 11 kwietnia 2012 r.

W niniejszej sprawie, Skarżąca ponowiła swój wniosek o z dnia 31 maja 2002 r. pismem z dnia 22 lutego 2013 r.

Z akt administracyjnych przedstawionych sądowi wynika, że pismami z dnia 27 lutego 2013 r. organ wystąpił do Urzędu [...], Biura Geodezji i Katastru o nadesłania wydruku informacji z ewidencji gruntów oraz do Urzędu [...] Biuro Gospodarki Nieruchomościami o przesłanie akt lokalizacyjnych. Pismem z dnia 27 maja 2013 r. wystąpił do J.S. i E. S. o wykazanie następstwa prawnego po T. S.

Postanowieniem z dnia [...] organ zawiesił postępowanie w sprawie do czasu przedłożenia prawomocnego postanowienia o nabyciu prawa do spadku po T. S.

Skarżąca przedłożyła postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku po T. S. w dniu 22 czerwca 2014 r. wnosząc o podjęcie zawieszonego postępowania. Postępowanie podjęte zostało postanowieniem z dnia [...].

Przepisy ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jedn. Dz. U. Dz. U. z 2014 r., poz. 1647 ze zm. - dalej "p.p.s.a.") nie określają, na czym polega "przewlekłe prowadzenie postępowania" oraz "bezczynność organu", o których mowa w art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. W ocenie sądu rozpoznającego sprawę, o przewlekłości postępowania można zatem mówić wówczas, gdy czas jego trwania przekracza rozsądne granice, przy uwzględnieniu terminowości i prawidłowości czynności podjętych przez organ, a także stopnia zawiłości sprawy i postawy samej strony. Podobnie przewlekłość postępowania zdefiniowana została przez Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 21 grudnia 2010 r., sygn. akt II GPP 5/10 - CBOSA, w którym wskazał on, że z przewlekłością postępowania, która narusza prawo strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki mamy do czynienia wówczas, gdy postępowanie trwa dłużej, niż to konieczne do wyjaśnienia okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Przewlekłość w prowadzeniu postępowania wystąpi wówczas, gdy organ nie załatwia sprawy w terminie, nie pozostając jednocześnie w bezczynności, a podejmowane przez niego czynności procesowe nie charakteryzują się koncentracją niezbędną w świetle zasady szybkości postępowania (art. 12 k.p.a.), względnie mają charakter czynności pozornych, nieistotnych dla merytorycznego załatwienia sprawy. Przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ zaistnieje zatem wówczas, gdy będzie mu można skutecznie przedstawić zarzut niedochowania należytej staranności w takim zorganizowaniu postępowania administracyjnego, aby zakończyło się ono w rozsądnym terminie, względnie zarzut prowadzenia czynności (w tym dowodowych) pozbawionych dla sprawy jakiegokolwiek znaczenia (zob. wyrok NSA z dnia 26 października 2012 r., sygn. II OSK 1956/12 - LEX nr 1233717; wyrok WSA w Poznaniu z dnia 25 sierpnia 2011 r., sygn. akt II SAB/Po 42/11 - CBOSA).

Dodatkowo wskazać należy w tym miejscu, że w sprawach dotyczących przewlekłości i bezczynności postępowania, sąd orzeka biorąc pod uwagę stan sprawy istniejący w dacie wyrokowania.

W realiach niniejszej sprawy uznać należało, że na datę wydawania wyroku istniał stan przewlekłości postępowania, bowiem pomimo podjęcia postępowania w dniu [...] do dnia wydania wyroku to jest do dnia [...] wniosek Skarżącej nie został rozpatrzony. Co za tym idzie uznać należało, że zaistniały okoliczności uzasadniające wydanie orzeczenia, o którym mowa w art. 149 § 1 zd. pierwsze p.p.s.a., tj. zobowiązania organu do wydania aktu w określonym przez Sąd terminie.

Wyznaczając organowi termin załatwienia sprawy sąd miał na względzie obecny stan sprawy, w tym już przeprowadzone czynności dowodowe. W ocenie sądu, termin czterech miesięcy jest terminem wystarczającym w realiach niniejszej sprawy dla zakończenia postępowania, trwającego już ponad 13 lat. Jednocześnie uwzględniając datę wejścia w życie przepisów wprowadzających możliwość wniesienia skargi na przewlekłe prowadzenie sprawy, jak również uwzględniając czynności podejmowane przez organ po tej dacie sąd uznał, że stan zwłoki w załatwieniu sprawy nie miał charakteru kwalifikowanego.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 149 § 1 p.p.s.a., orzekł jak w punktach 1 i 2 sentencji wyroku.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6076 Sprawy objęte dekretem o gruntach warszawskich
659
Inne orzeczenia z hasłem:
Przewlekłość postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezydent Miasta