Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Miernik (spr.) Sędziowie: WSA Elżbieta Lenart WSA Dariusz Pirogowicz Protokolant specjalista Joanna Pleszczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2016 r. sprawy ze skargi K. P., B. K. i U. S. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego 1. zobowiązuje Ministra Infrastruktury i Budownictwa do rozpatrzenia wniosku z dnia 1 sierpnia 2013 r. o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej W. z dnia [...] grudnia 1961 roku nr [...] - w terminie dwóch miesięcy od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że Minister Infrastruktury i Budownictwa dopuścił się bezczynności, która miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. oddala skargę w pozostałym zakresie; 4. zasądza od Ministra Infrastruktury i Budownictwa na rzecz skarżących K. P., B. K. i U. S. solidarnie kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
K. P., B. K. i U. S. (powoływane dalej jako "skarżące") wniosły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w W. z [...] grudnia 1961 r. nr [...] odmawiającego następcom prawnym P. Ś. przyznania prawa własności czasowej do części gruntu nieruchomości [...] położonej przy ul. [...] pochodzącej z Tabeli Likwidacyjnej byłej wsi [...], o pow. [...] m2, dotyczącej gruntu stanowiącego obecnie własność Skarbu Państwa.
Jak wynika z akt administracyjnych powyższa nieruchomość objęta została działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279).
Prezydium Rady Narodowej w W. orzeczeniem administracyjnym z [...] grudnia 1961 r. odmówiło następcom prawnym P. Ś. przyznania prawa własności czasowej do części gruntu przedmiotowej nieruchomości.
W dniu 1 sierpnia 2013 r. do Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju wpłynął wniosek skarżących o stwierdzenie nieważności ww. orzeczenia.
Organ pismami z 20 i 21 sierpnia 2013 r. wystąpił do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W., Archiwum Urzędu W., Urzędu W. Biura Gospodarki Nieruchomościami oraz Delegatury tego biura w [...] o przesłanie akt własnościowych nieruchomości. Akta te nadesłane zostały przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. w dniu 9 lipca 2014 r.
Zawiadomieniem z 23 marca 2015 r. organ poinformował strony o wszczęciu postępowania i wskazał przewidywany termin jej zakończenia do 30 lipca 2015 r. Z kolei w dniu 24 marca 2015 r. wystąpił do Archiwum Państwowego w W. o nadesłanie decyzji lokalizacyjnych wydanych w stosunku do ww. gruntu.
W dniu 31 marca 2015 r. geodeta uprawniony sporządził opinię geodezyjną dotyczącą dawnej nieruchomości położonej przy ul. [...].
Wobec dalszego nierozpoznawania złożonego wniosku, skarżące pismem z 25 września 2015 r. wystąpiły do Ministra Infrastruktury i Rozwoju z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa.
W dniu 9 listopada 2015 r. K. P., B. K. i U. S. wniosły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Infrastruktury i Rozwoju w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego z [...] grudnia 1961 r. w części dotyczącej gruntu stanowiącego obecnie własność Skarbu Państwa. W skardze zarzuciły organowi naruszenie art. 35 i art. 36 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.), powoływanej dalej jako "K.p.a.", jak również zasady szybkości postępowania wyrażonej w art. 12 K.p.a. Zdaniem skarżących postępowanie było prowadzone chaotycznie, bez żadnej koncepcji oraz planu działania co do pozyskania w sprawie dowodów, czyli z naruszeniem zasady koncentracji materiału dowodowego i szybkości postępowania. Organ wprawdzie wskazał przewidywany termin zakończenia postępowania, jednakże terminu tego nie dochował. Wobec powyższego skarżące wniosły o stwierdzenie bezczynności w stopniu rażącym, jak również o wymierzenie organowi grzywny oraz przyznanie na ich rzecz sumy pieniężnej określonej w art. 149 § 2 w zw. z art. 154 § 6 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a."