Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Krzymień (sprawozdawca), Sędziowie NSA: Krystyna Nowak, Jan Grzęda, Protokolant Agnieszka Lipiec, po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Marka J. i Róży J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 12 sierpnia 2005 r. sygn. akt I SA/Bk 169/05 w sprawie ze skargi Marka J. i Róży J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 25 kwietnia 2005 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 25 kwietnia 2005 r., (...), 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz Marka J. i Róży J. kwotę 1377,68 zł (słownie: jeden tysiąc trzysta siedemdziesiąt siedem złotych sześćdziesiąt osiem groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wyrokiem z dnia 12 sierpnia 2005 r., sygn. akt I SA/Bk 169/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę Marka i Róży J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 25 kwietnia 2005 r. w przedmiocie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. W uzasadnieniu orzeczenia wskazano, iż pismem z dnia 2 grudnia 2004 r. Skarżący zwrócili się do organu podatkowego I instancji o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od wynagrodzenia Marka J. przysługującego z tytułu pełnienia służby w policji na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym w kraju w czasie pełnienia służby poza jego granicami w siłach pokojowych ONZ w Kosowie. Organy podatkowe odmawiając stwierdzenia nadpłaty wskazały, iż zwolnieniu o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t. j. Dz.U. z 2000 r., nr 14, poz. 176 ze zm./, dalej w skrócie "p.d.o.f." - w brzmieniu obowiązującym w 2001 r. - podlegały jedynie należności wymienione w § 3 i § 15 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2000 r. w sprawie uposażenia i innych należności pieniężnych otrzymywanych przez żołnierzy wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa /Dz.U. nr 115, poz. 1198 ze zm./, które na mocy § 9 ust. 2 uchwały 49/92 Rady Ministrów z 11 maja 1992 r. w sprawie utworzenia polskiego kontyngentu wojskowego i polskiej grupy policyjnej w Siłach Ochronnych ONZ w Jugosławii miały zastosowanie również do policjantów. W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej, uposażenie zasadnicze z tytułu pełnienia stałej służby w policji na ostatnio zajmowanym w kraju stanowisku było natomiast przychodem w rozumieniu art. 12 ust. 1 p.d.o.f. i podlegało opodatkowaniu w wysokości i na zasadach określonych w art. 32 p.d.o.f.
Oddalając skargę Sąd i instancji podkreślił, iż zwolnienie od opodatkowania należności pieniężnych wypłaconych policjantom z tytułu pełnienia służby poza granicami państwa w świetle art. 21 ust. 1 pkt 83 p.d.o.f. ma charakter przedmiotowy, a nie podmiotowy. O zakresie tego zwolnienia decyduje rodzaj uzyskiwanych przez policjanta świadczeń, a nie jedynie fakt pełnienia służby. Powołane powyżej rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2000 r. określało jakiego rodzaju należności przysługują żołnierzom skierowanym do służby poza granicami państwa i tym terminem posługuje się także art. 21 ust. 1 pkt 83 p.d.o.f. A zatem, w ocenie Sądu I instancji, zwolnienie, o którym mowa w tym przepisie w brzmieniu z 2001 r. nie obejmowało uposażenia i innych należności przysługujących policjantowi z tytułu pełnienia służby na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym. Tego rodzaju świadczenia przysługiwały bowiem policjantom bez względu na to czy pełnili oni służbę poza granicami kraju, czy nie i były opodatkowane zgodnie z zasadami określonymi w art. 12 ust. 1 i art. 32 p.d.o.f. Sąd I instancji argumentował swoje stanowisko zarówno wykładnią historyczną /odnosząc się do zapisów poprzednio obowiązujących rozporządzeń wykonawczych do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych/, jak i treścią uzasadnienia do projektu nowelizacji. W uzasadnieniu wyroku wskazano, iż dokonana z dniem 1 stycznia 2003 r. nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznaczała jedynie bardziej precyzyjne sformułowanie przedmiotowego zwolnienia.