Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Wolf - Mendecka (sprawozdawca), Sędziowie NSA Bogdan Lubiński, Tomasz Zborzyński, Protokolant Anna Dziosa, po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 2 lipca 2009 r. sygn. akt I SA/Rz 539/09 w sprawie ze skargi T. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 19 grudnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T. P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w R. kwotę 3600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 2 lipca 2009 r., sygn. akt I SA/Rz 539/09, mocą którego oddalono skargę T. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w R. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r.
W motywach orzeczenia Sąd przedstawił stan sprawy.
Podał, że zaskarżoną decyzją z dnia 19 grudnia 2006 r. Organ odwoławczy, po dwukrotnym wcześniejszym uchyleniu decyzji Organu pierwszej instancji i przekazaniu sprawy do ponownego rozpatrzenia, uchylił decyzję Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w R. z dnia 17 października 2006 r. określającą wysokość zobowiązania T. P. w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. w kwocie 211.403,00 zł w całości i określił wysokość tego zobowiązania w kwocie 192.126,00 zł.
Wyjaśniono dalej, że T. P. w 2000 r. prowadził działalność gospodarczą w ramach firmy "K.", której zakres działalności obejmował zakup i sprzedaż złomu metali nieżelaznych (kolorowych). W zeznaniu podatkowym za 2000 r. Podatnik z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej zadeklarował dochód w kwocie 246.718,12 zł, a należny podatek (po dokonanych odliczeniach od dochodu i od podatku) w kwocie 83.990,60 zł. Natomiast w złożonej korekcie zeznania wykazał z prowadzonej działalności gospodarczej stratę w wysokości 304.699,82 zł.
Organ pierwszej instancji w decyzji z dnia 17 października 2006 r. nie uznał za koszt uzyskania przychodu kwot:
1) 221,50 zł i 1.092,00 zł - wynikających z rachunków wystawionych przez (odpowiednio) Restaurację Chińską "Z." oraz "S.", gdyż księgowania dokonano na podstawie dowodów nie spełniających wymogów, o których mowa w art. 21 i 22 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591 z późn. zm.), a Podatnik nie udowodnił, że istnieje związek między poniesionymi wydatkami, a prowadzoną działalnością gospodarczą,
2) 2.999,70 zł - wynikającej z faktur wystawionych na rzecz firmy "K." w dniach 30-31 grudnia 2000 r., tj. w okresie, kiedy firma już nie istniała (firma "K." z dniem 29.12.2000 r. została wniesiona aportem do "K." Sp. z o.o.),
3) 12.838,25 zł - stanowiącej wydatki poniesione na pranie odzieży (3.255,70 zł), zakup odzieży (9.178,58 zł) i środków higieny osobistej (403,97 zł), gdyż stwierdzono, że były to wydatki typowo osobiste, pozostające bez związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
4) 8.370,00 zł - wynikającej z rachunku wystawionego w dniu 17.02.2000 r. przez Biuro Podróży "S." K. L. z O. za przygotowanie w dniach 3-18 marca 2000 r. "Konferencji - zjazdu w Kenii", gdyż wyjazd miał charakter turystyczny i nie miał związku z prowadzoną działalnością (była to oferta typu "last minute"); Podatnik nie udowodnił, że celem tego wyjazdu, w którym wraz z nim uczestniczył pracownik firmy, było spotkanie i omówienie warunków współpracy z kontrahentami firmy oraz zawarcie kontraktów; również w dokumentacji firmy brak jest dowodów potwierdzających służbowy charakter wyjazdu, np. rozliczenia delegacji służbowej pracownika,