Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Włodzimierz Kubiak, Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), Beata Cieloch, Sędzia WSA (del.), Protokolant Dorota Żmijewska, po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 14 lipca 2009 r. sygn. akt I SA/Bd 255/09 w sprawie ze skargi M. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 13 lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz M. J. kwotę 2067 (słownie: dwa tysiące sześćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 14 lipca 2009 r., sygn. akt I SA/Bd 255/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę M. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 13 lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r.
Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że w dniu 29 kwietnia 2003 r. skarżąca złożyła w Urzędzie Skarbowym we W. zeznanie o wysokości dochodu osiągniętego w roku podatkowym 2002, w którym wykazała dochody uzyskane z wynagrodzenia ze stosunku pracy, z umowy zlecenia, z tytułu najmu oraz z innych źródeł. Organ podatkowy I instancji stwierdził nieprawidłowości, które stały się podstawą do wszczęcia postępowania podatkowego w sprawie określenia należnego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r.
Decyzją z dnia 17 września 2003 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego we W. określił stronie należny podatek dochodowy od osób fizycznych za 2002 r. w kwocie 53.088,90 zł.
Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia 22 grudnia 2003 r. uchylił to orzeczenie i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.
Kolejną decyzją z dnia 19 lipca 2005 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego we W. określił stronie należny podatek dochodowy od osób fizycznych w kwocie 53.088,90 zł.
Dyrektor Izby Skarbowej w B. decyzją z dnia 25 listopada 2005 r. uchylił w całości tę decyzję organu przekazał sprawę organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia z uwagi na konieczność przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części.
Decyzję tę skarżąca zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, który wyrokiem z dnia 5 kwietnia 2006 r., sygn. akt I SA/Bd 47/06 oddalił skargę.
Organ podatkowy I instancji uwzględniając zalecenia Dyrektora Izby Skarbowej, po przeprowadzeniu dodatkowego postępowania wyjaśniającego i uzupełnieniu materiału dowodowego decyzją z dnia 28 Iipca 2006 r. określił stronie należny podatek dochodowy od osób fizycznych za 2002 r. w wysokości 40.460,90 zł.
Dyrektor Izby Skarbowej w B. decyzją z dnia 30 października 2006 r. utrzymał w mocy tę decyzję.
Decyzję organu odwoławczego strona zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, który wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2007 r., sygn. akt I SA/Bd 7/07 uchylił zaskarżoną decyzję.
Dyrektor Izby Skarbowej w B. po ponownym przeanalizowaniu odwołania uchylił decyzję organu I instancji w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ, gdyż rozstrzygnięcie sprawy wymagało przeprowadzenia postępowania dowodowego.
Decyzją z dnia 29 kwietnia 2008 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego we W. określił stronie należny podatek dochodowy od osób fizycznych za 2002 r. w wysokości 40.460,90 zł.
W odwołaniu od tej decyzji skarżąca zarzuciła rażące naruszenie prawa materialnego w związku z naliczeniem podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm., dalej jako u.p.d.o.f.) z tytułu najmu gospodarstwa rolnego, naruszenie art. 187 § 1, art. 191, art. 210 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8,poz. 60 ze zm., dalej O.p.), art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f., wyciągnięcie niewłaściwych wniosków z zebranego materiału dowodowego, niezgodność art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f. z art. 2 i art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.