Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Włodzimierz Kubiak, Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia WSA (del.) Beata Cieloch (sprawozdawca), Protokolant Dorota Żmijewska, po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej L. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lipca 2009 r. sygn. akt VIII SA/Wa 120/09 w sprawie ze skargi L. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 12 grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. oddala skargę kasacyjną.
I.1.Zaskarżonym wyrokiem z dnia 2 lipca2009r., sygn.akt VIIISA/Wa120/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę L.F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 12 grudnia 2008r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 rok.
I.2. W uzasadnieniu wyroku Sąd przedstawił następujący stan faktyczny:
Skarżący L.F. prowadził od 1 września 2002r. w ramach indywidualnego przedsiębiorstwa pod firmą Przedsiębiorstwo [...], korzystając z opodatkowania na zasadach ogólnych i prowadząc podatkową książkę przychodów i rozchodów. Przedmiotem działalności skarżącego były usługi projektowe, nadzór inwestorski w zakresie ochrony środowiska, wiercenia geotechniczne, geologiczne oraz wykonawstwo urządzeń chroniących środowisko naturalne.
W wyniku wszczętego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. postępowania kontrolnego, stwierdzono, że skarżący zaniżył przychody netto roku 2002 r. o kwotę 114.500,00 zł poprzez nieuwzględnienie kwot otrzymanych od M.K. na poczet rozpoznania geologicznego terenu klientki i wybudowania na tym terenie ujęcia wody - studni głębinowej, do czego skarżący zobowiązał się na podstawie ustnej umowy. Organ ustalił, że kwotę 114.500,00 zł skarżący otrzymał w następujących ratach:11.000zł , 29.500zł,19.000zł, 5.000 zł,15.000zł, kolejne 5 000 zł i 30 000 zł (pokwitowania wpłat w aktach sprawy ). Organ uznał przy tym skarżącemu w całości podawane przez niego nie udokumentowane koszty związane z wykonaniem tej usługi w łącznej kwocie 63.309 zł. Ponadto stwierdził zaniżenie przychodu przez nieuwzględnienie w księdze przychodów i rozchodów, przychodów wynikających z ujętych w prowadzonej dla potrzeb rozliczenia podatku od towarów i usług ewidencji przychodów 3 faktur na łączną kwotę 3500zł - przy czym tych ostatnich ustaleń skarżący nie kwestionował, podobnie jak nie kwestionował nie uznania za koszt uzyskania przychodu wydatku w kwocie 98,35 zł na zakup paliwa udokumentowanego fakturą VAT wystawioną na inny podmiot. Stwierdzono też zaniżenie kosztów uzyskania przychodu i zamiast wskazywanych przez skarżącego kosztów na kwotę 1.143,96 zł przyjęto kwotę 80. 528,73 zł. Wobec zaniżenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów stosownie do art. 193 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacji podatkowej(Dz.U.Nr131,poz.926 ze zm- oznaczana dalej Ordynacja podatkowa) nie uznano księgi przychodów za dowód w postępowaniu podatkowym.
Odwołując się od decyzji organu pierwszej instancji pełnomocnik skarżącego zarzucił : błędne wyliczenie przychodu brutto z tytułu zaliczek na wykonanie usług dla klientki w kwocie 114.500,00 zł , podczas gdy ten przychód brutto powinien zostać pomniejszony o należny od tego przychodu brutto podatek VAT i dopiero tak pomniejszony przychód można uznać za podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych; naruszenie art. 123 § 1 oraz art. 120 Ordynacji podatkowej przez odrzucenie wniosku o przesłuchanie świadka A.T. dla wyjaśnienia wątpliwości związanych z pobraną zaliczką od klientki; zawyżenie przychodu o kwotę zaliczki 5000 zł, którą pobrał od klientki nie skarżący, lecz A.T.; zawyżenie przychodu za rok 2002 o kwotę zaliczek 5000 zł i 30 000 zł wypłaconych zdaniem skarżącego w 2001r. na podstawie dowodów (pokwitowań), na których brak jest daty wypłaty gotówki; odstąpienie od ponownego przesłuchania świadka - klientki, od której otrzymywał zaliczki na okoliczność faktycznych terminów realizacji robót oraz rozliczenia zaliczek, a także sprzeczności w jej zeznaniach złożonych dniu 15.02.2008 r.