Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marzenna Zielińska Sędzia NSA Zofia Przegalińska Sędzia del. WSA Zbigniew Czarnik (spr.) Protokolant Anna Ważbińska po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej L. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 29 lutego 2012 r. sygn. akt VI SA/Wa 2392/11 w sprawie ze skargi L. R. na decyzję Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno - Spożywczych z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu zafałszowanych środków spożywczych 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od L. R. na rzecz Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno - Spożywczych kwotę 1.800 (tysiąc osiemset) zł tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. (dalej: WSA w W. lub Sąd I instancji) wyrokiem z dnia 29 lutego 2012 r., sygn. akt VI SA/Wa 2392/11 oddalił skargę R. R. na decyzję Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych z dnia [...] października 2011 r., nr [...] (dalej: Inspektor) w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu zafałszowanych środków spożywczych.
I
Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd I instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia.
Decyzją z dnia [...] maja 2011 r., nr [...] M. Wojewódzki Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych w K. działając m.in. na podstawie art. 40a ust. 4 i 5, art. 21 w zw. z art. 40a ust. 1 pkt 4, art. 3 pkt 10 lit. c) i art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (t.j.: Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577 ze zm.), dalej: "ustawa o jakości", wymierzył L. R. prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą: Z. P. M. "R.-P." L. R., ul. S. [...], Z. G., [...] Z., karę pieniężną w wysokości 100.000 zł za wprowadzenie do obrotu zafałszowanych artykułów rolno-spożywczych; "[...]", "[...]", "[...]" i "[...]". Z uzasadnienia decyzji wynika, że w dniach [...] marca 2011 r. organ przeprowadził kontrolę i ustalił, że wyżej wskazane wyroby nie zostały prawidłowo oznakowane i wykryto w nich mięso drobiowe, które nie było podane w składzie surowcowym. Stwierdzone naruszenia świadczyły o niespełnieniu przez te wyroby wymagań jakości handlowej. Ustalając wysokość kary organ wziął pod uwagę stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia, zakres naruszenia i dotychczasową działalność L. R. na rynku oraz wielkość obrotów i przychód jego przedsiębiorstwa za 2010 r., który wyniósł 33.558.465,06 zł.
Decyzją z dnia [...] października 2011 r. Inspektor utrzymał w mocy decyzję I instancji. W ocenie organu II instancji niepodanie w składzie surowcowym wszystkich partii przetworów mięsnych substancji alergennych, jak też wszystkich użytych podczas produkcji surowców, w tym składnika drobiowego, substancji dodatkowych, wskazywało na celowe i świadome działanie L. R. i wprowadzało w błąd konsumenta co do faktycznego składu danego produktu. Pozostałe nieprawidłowości, a więc niepodanie procentowej zawartości składników mięsnych, niepodanie składników użytych do produkcji w kolejności malejącej, niepodanie informacji o procesach technologicznych zastosowanych podczas produkcji, podanie nieprawidłowego określenia "w gazie obojętnym" oraz brak określenia "zawiera cukier i substancję słodzącą" w sposób istotny mogły utrudnić dokonanie przez konsumenta świadomego wyboru, bowiem ma on prawo oczekiwać, że wyrób, który kupuje spełnia wymogi jakościowe znajdujące się na oznakowaniu wyrobu. W przeciwnym razie taki wyrób jest artykułem rolno-spożywczym zafałszowanym. Organ odwoławczy zgodził się z organem I instancji co do tego, że niepodanie w składzie wyrobów mięsa drobiowego było umyślne, zaś niestaranne opracowanie ich oznakowania (etykiet) było nieumyślne. Ponadto, wymierzając karę organ I instancji nie naruszył art. 32 Konstytucji RP w zw. z art. 40a ust. 5 ustawy o jakości. Kara ta stanowiła zaledwie 2,98% przychodu firmy L. R. za 2010 r. oraz 29,8% kary maksymalnej. Była więc należycie dolegliwa, a jednocześnie pozostawała w możliwościach płatniczych strony.