Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) Sędzia del. NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prokuratora Okręgowego w Olsztynie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 7 listopada 2019 r., sygn. akt II SA/Ol 690/19 w sprawie ze skargi Prokuratora Rejonowego w Szczytnie na uchwałę Rady Miejskiej w Pasymiu z dnia 16 sierpnia 2018 r., nr XLII/286/18 w przedmiocie określenia zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych na terenie Gminy Pasym 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. stwierdza nieważność § 1 pkt 1 zaskarżonej uchwały
Wyrokiem z 7 listopada 2019 r. sygn. akt II SA/Ol 690/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę Prokuratora Rejonowego w Szczytnie na uchwałę Rady Miejskiej w Pasymiu z 16 sierpnia 2018 r. nr XLII/286/2018 w przedmiocie określenia zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych na terenie Gminy Pasym.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że za podstawę rozstrzygnięcia Sąd I instancji przyjął następujące ustalenia.
W dniu 16 sierpnia 2018 r. Rada Miejska w Pasymiu, działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, powoływanej dalej jako u.s.g.) oraz art. 12 ust. 1, 3 i 5 ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2016 r., poz. 487 ze zm.), podjęła uchwałę w sprawie określenia zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych na terenie Gminy Pasym. W § 1 ust. 1 uchwały określone zostały zasady usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych. Zgodnie z tym przepisem punkty sprzedaży detalicznej oraz sprzedaży i podawania napojów alkoholowych nie mogą być usytuowane bliżej niż 20 metrów od szkół, przedszkoli, innych placówek oświatowo-wychowawczych oraz kościołów.
Prokurator Rejonowy w Szczytnie w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały z dnia 16 sierpnia 2018 r. w części obejmującej § 1 ust. 1. Zarzucił, że uchwała we wskazanej części została podjęta z rażącym naruszeniem art. 40 ust. 1 u.s.g. oraz art. 12 ust. 3 w zw. z art. 1 ust. 1 i art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i stoi w oczywistej i rażącej sprzeczności z celami tej ustawy, tj. koniecznością realizowania obowiązku ograniczenia dostępności do alkoholu, w szczególności w stosunku do osób nieletnich. W ocenie skarżącego, ustalona w uchwale odległość pomiędzy punktami sprzedaży alkoholu a wymienionymi w ustawie obiektami chronionymi, uwzględniając określony sposób liczenia tej odległości, jest zbyt mała, aby cele ustawy mogły być realizowane.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 7 listopada 2019 r. oddalił skargę na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.; dalej: p.p.s.a.).
W uzasadnieniu Sąd I instancji podkreślił, że zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, rada gminy ustala, w drodze uchwały, zasady usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych. Pod pojęciem zasad usytuowania należy rozumieć położenie punktów sprzedaży względem innych obiektów użyteczności publicznej, jak też innych obiektów, które rada uzna za zasługujące na szczególną ochronę. Jednak ani to upoważnienie ani żaden inny przepis ustawy nie zawiera dyrektyw, w jaki sposób należy ustalać zasady, o których mowa w art. 12 ust. 3 ustawy. Jest to przepis pozostawiający kwestię usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych prawodawcy samorządowemu. Nie zawiera on jakichkolwiek wskazówek czy wytycznych dotyczących realizacji kompetencji stanowienia przedmiotowych zasad. W ocenie Sądu I instancji, oznacza to, że granice władztwa w zakresie stanowienia prawa miejscowego na podstawie tego przepisu wyznaczają nie tylko cele ustawy o wychowaniu w trzeźwości, ale także konstytucyjne zasady: samodzielności samorządu terytorialnego i stanowienia prawa miejscowego, wynikające odpowiednio z art. 163 i art. 94 Konstytucji RP. Poza tym lokalny prawodawca - jeśli nie stoi to w sprzeczności z przepisami powszechnie obowiązującymi - ustanawiając określone normy prawne, musi brać pod uwagę interes lokalnej społeczności i uwarunkowania faktyczne charakterystyczne dla określonego, poddanego regulacji obszaru.