Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie w przedmiocie kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Jagielska Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia del. WSA Urszula Wilk (spr.) po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 2 lutego 2018 r.; sygn. akt III SA/Kr 1355/17 w sprawie ze skargi A. G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia (...) września 2017 r. nr (...) w przedmiocie kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od A. G. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6042 Gry losowe i zakłady wzajemne
Inne orzeczenia z hasłem:
Gry losowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/5

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 2 lutego 2018 r., sygn. III SA/Kr 1355/17 oddalił skargę A. G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z (...) września 2017 r. nr (...)w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry.

Wyrok ten wydano w następującym stanie sprawy:

14 października 2013 r. funkcjonariusze Urzędu Celnego w N, przeprowadzili kontrolę w sklepie, ul. (...), gdzie stwierdzono dwa automaty do gier: HOT SPOT nr (...) i HOT SPOT nr (...)włączone do zasilania i gotowe do gry.

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Krakowie decyzją z (...) września 2017 r. po rozpatrzeniu odwołania A. G. od decyzji Naczelnika Małopolskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Krakowie z (...) czerwca 2017 r., w sprawie wymierzenia kary pieniężnej w wysokości 24.000 zł za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry, na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm. dalej: o.p.) w zw. z art. 8 ustawy z dnia 8 listopada 2009 r. o grach hazardowych (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 471 ze zm. dalej: u.g.h) utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Organ uznał, że losowy charakter gier urządzanych na ww. automatach potwierdziły eksperymenty przeprowadzone przez funkcjonariuszy celnych, które wykazały, że grający nie miał wpływu na wynik gry, a zgromadzony w sprawie materiał dowodowy był wystarczający do stwierdzenia, że A. G. urządzała gry na automatach poza kasynem gry.

Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalając skargę przyjął, że kontrolowana decyzja jest zgodna z prawem. W podstawie prawnej wyroku Sąd pierwszej instancji powołał art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.;

dalej: p.p.s.a.).

Odnosząc się do przedstawionego w skardze zarzutu o braku możliwości zastosowania art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h., będącego podstawą wymierzonej kary pieniężnej Sąd pierwszej instancji wyjaśnił, że przepis art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. jest adresowany do każdego, kto w sposób w nim opisany, a więc sprzeczny z ustawą, urządza gry na automatach. W tej mierze Sąd powołał się na stanowisko Trybunału Konstytucyjnego zaprezentowane w wyroku z 21 października 2015 r., sygn. P 32/12 (Dz. U.poz. 1742).

W kontekście poczynionych przez organ ustaleń co do charakteru gier zainstalowanych na kontrolowanych automatach, Sąd pierwszej instancji nie znalazł podstaw do zakwestionowania legalności eksperymentu przeprowadzonego przez funkcjonariuszy urzędu celnego, w oparciu o który dokonano tych ustaleń.

Sąd pierwszej instancji przyznając, że pojęcie "urządzanie gier" nie posiada definicji legalnej uznał, że w praktyce, w odniesieniu do takiej działalności jak urządzanie gier na automatach, pojęcie to obejmuje w szczególności zachowania aktywne polegające na zorganizowaniu i pozyskaniu odpowiedniego miejsca na zamontowanie urządzeń, przystosowanie go do danego rodzaju działalności, umożliwienie dostępu do takiego miejsca nieograniczonej ilości graczy, utrzymywanie automatów w stanie stałej aktywności umożliwiające ich sprawne funkcjonowanie, wypłacanie wygranych, a także czynności związane z obsługą urządzeń czy zatrudnieniem odpowiednio przeszkolonego personelu. Podmiot wykonujący takie działania, może być uznany za urządzającego gry w rozumieniu art. 89 ust. 1 u.g.h. Dla zrealizowania zamierzenia w postaci działalności w zakresie gier na automatach dojść może do zaangażowania i współdziałania więcej niż jednego podmiotu. Sąd pierwszej instancji uznał, że w rozpoznawanej sprawie okoliczności takie zostały przez organy wykazane w odniesieniu do skarżącej, zatem organy słusznie uznały ją za urządzającą gry hazardowe na automatach poza kasynem gry.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6042 Gry losowe i zakłady wzajemne
Inne orzeczenia z hasłem:
Gry losowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej