Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Czarnik Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia WSA (del.) Ewa Cisowska-Sakrajda po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prokuratora Regionalnego w Szczecinie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 2 października 2019 r., sygn. akt II SA/Sz 708/19 w sprawie ze skargi Prokuratora Rejonowego w Szczecinku na uchwałę Rady Miejskiej w Białym Borze z dnia 24 sierpnia 2018 r., nr XLII/302/2018 w przedmiocie ustalenia zasad usytuowania miejsca sprzedaży i podawania napojów alkoholowych 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. stwierdza nieważność § 1 pkt 1 uchwały Rady Miejskiej w Białym Borze z dnia 24 sierpnia 2018 r., nr XLII/302/2018.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, wyrokiem z dnia 2 października 2019 r., oddalił skargę Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Szczecinku na uchwałę Rady Miejskiej w Białym Borze z dnia 24 sierpnia 2018 r., nr XLII/302/2018 w przedmiocie ustalenia zasad usytuowania na terenie gminy Biały Bór miejsca sprzedaży i podawania napojów alkoholowych.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
Prokurator Rejonowy w Szczecinku skargą zaskarżył wymienioną uchwałę, wnosząc o stwierdzenie nieważności jej § 1 pkt 1. Zarzucił jej naruszenie przepisów preambuły oraz art. 1 i 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t.j.: Dz.U. z 2018 r., poz. 2137) a także art. 31 ust. 3 w zw. z art. 68 Konstytucji RP, poprzez przyjęcie przez Radę Miejską odległości minimalnej 15 metrów pomiędzy punktem sprzedaży i podawania napojów alkoholowych, a obiektem chronionym. W ocenie Prokuratora, przyjęcie przez Radę odległości 15 metrów pomiędzy punktem sprzedaży i podawania napojów alkoholowych, a obiektem chronionym spowoduje, że punkt taki może znajdować się w najbliższym sąsiedztwie od obiektów chronionych, co w oczywisty sposób kłóci się z koniecznością realizowania obowiązku ograniczania dostępności alkoholu, w szczególności w stosunku do osób nieletnich. Wskazał również, że zaskarżona uchwała nie miała uzasadnienia, które wskazywałoby na kryteria mające wpływ na ustalenie takich a nie innych odległości.
W odpowiedzi na skargę Burmistrz Białego Boru, działając w imieniu Rady Miejskiej w Białym Borze wskazał, że po przeprowadzonych konsultacjach społecznych, na podstawie zebranych opinii jednostek pomocniczych, Rada Miejska przychyliła się do wnioskowanej przez sołectwo Stepień odległości 15 m usytuowania punktów sprzedaży i podawania napojów alkoholowych od obiektów chronionych - kościóła. Podjęta uchwała usankcjonowała stan zastany, gdyż sklep spożywczy w miejscowości Stepień, który prowadzi również sprzedaż alkoholu, usytuowany jest w niedalekiej odległości od kościoła od lat 70-tych. Ponadto, w kościele zlokalizowanym w miejscowości Stepień, msza święta odprawiana jest jedynie w niedzielę, kiedy punkt sprzedaży alkoholu jest nieczynny. Zaznaczył, że w dotychczas obowiązującej uchwale Rady Miejskiej w Białym Borze z dnia 22 grudnia 2001 r. w sprawie określenia zasad usytuowania punktów sprzedaży napojów alkoholowych oraz trybu wydawania i cofania zezwoleń na ich sprzedaż, minimalna odległość od obiektów chronionych wynosiła 10 metrów.
Sąd I instancji oddalając skargę na tą uchwałę, za niebudzące wątpliwości uznał, że Rada Miejska w Białym Borze podejmując sporną uchwałę działała w ramach swojej właściwości, na podstawie przepisu upoważniającego ją do określenia zasad usytuowania miejsc sprzedaży napojów alkoholowych, a określone zasady nie naruszają przepisu stanowiącego podstawę ich uchwalenia.
Sąd zauważył, że o tym jakie konkretnie odległości wyrażone w metrach powinny być ustalone przez radę gminy decydować powinny uwarunkowania lokalne, tj. układ przestrzenny zabudowy w miejscowościach znajdujących się na terenie gminy. Z kolei orientację w tych lokalnych uwarunkowaniach posiadają osoby zamieszkujące na terenie danej gminy i ich stanowisko powinno być brane pod uwagę przy podejmowaniu uchwały na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o wychowaniu w trzeźwości.