Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie zastosowania wobec rzeczoznawcy majątkowego kary dyscyplinarnej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Jagielska Sędzia NSA Małgorzata Rysz (spr.) Sędzia del. WSA Urszula Wilk Protokolant starszy asystent sędziego Michał Stępkowski po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 lutego 2015 r. sygn. akt VI SA/Wa 2675/14 w sprawie ze skargi A. Z. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie zastosowania wobec rzeczoznawcy majątkowego kary dyscyplinarnej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/9

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 10 lutego 2015r., sygn. akt VI SA/Wa 2675/14 oddalił skargę A. Z. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] czerwca 2014 r. w przedmiocie kary dyscyplinarnej.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:

M. B. wniosła skargę do Ministra Infrastruktury i Rozwoju (dalej: Minister), w której zarzuciła rzeczoznawcy majątkowemu A. Z. (skarżący) naruszenie przepisów prawa przy określaniu wartości nieruchomości położonej przy ul. Ch. [...] w W. (działka ewidencyjna nr [...] obręb [...] o pow. 498m2).

M. B. wskazała na następujące nieprawidłowości powstałe przy sporządzaniu operatu szacunkowego: 1) brak szczegółowej informacji dotyczącej przeznaczenia wycenianej nieruchomości. Rzeczoznawca majątkowy nie zbadał należycie miejscowego planu zagospodarowania oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Nie sprawdził istotnej kwestii związanej z wpisem budynku do ewidencji zabytków oraz zapisów studium dotyczących ochrony dziedzictwa kulturowego; 2) przyjęcie do porównań nieruchomości, które nie są porównywalne przede wszystkim ze względu na ich przeznaczenie oraz wielkość. Rzeczoznawca majątkowy przyjął w większości transakcje, które dotyczyły nieruchomości tzw. deweloperskich, z wydanymi pozwoleniami na budowę lub decyzjami o warunkach zabudowy dotyczącymi budynków mieszkalnych wielorodzinnych; 3) przyjęcie do porównań cen transakcyjnych brutto; 4) przyjęcie cen transakcyjnych nieruchomości stanowiących przedmiot prawa własności. 5) brak zbadania wzajemnych relacji pomiędzy cenami transakcyjnymi stanowiącymi przedmiot prawa własności a cenami transakcyjnymi stanowiącymi przedmiot prawa użytkowania wieczystego.

Komisja Odpowiedzialności Zawodowej po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego ustaliła, że rzeczoznawca majątkowy naruszył przepisy prawa w stopniu uzasadniającym zastosowanie art. 178 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 poz. 518), bowiem zarzuty przedstawione w pkt 1-4 znalazły potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym.

Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej decyzją z dnia [...] grudnia 2012 r. orzekł o zastosowaniu wobec rzeczoznawcy majątkowego A. Z. kary dyscyplinarnej w postaci zawieszenia uprawnień zawodowych na okres 3 miesięcy.

Minister Infrastruktury i Rozwoju, po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy A. Z. uchylił decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] grudnia 2012 r. i wymierzył rzeczoznawcy majątkowemu A. Z. karę dyscyplinarną w postaci nagany.

Wskazał, że rzeczoznawca naruszył art. 154 ust. 1 u.g.n., poprzez niepodanie w operacie szacunkowym jakiejkolwiek informacji o planie miejscowym lub o jego braku, a powołał się wyłącznie na studium. Nie wskazał wyraźnie, że dla terenu, na którym wyceniana nieruchomość się znajduje nie ma aktualnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z art. 154 ust. 2 u.g.n., przeznaczenie nieruchomości ustala się na podstawie studium dopiero w przypadku braku planu miejscowego. Zamieszczenie informacji o braku dla wycenianego terenu planu miejscowego było warunkiem koniecznym, by można było przyjąć zapisy studium jako wiążące, czego A. Z. nie uczynił i tym samym nie zachował szczególnej staranności właściwej dla czynności szacowania, naruszając w ten sposób art. 175 ust. 1 u.g.n.

Strona 1/9