Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Bała (spr.) Sędziowie NSA Jan Kacprzak Małgorzata Korycińska Protokolant Karolina Mamcarz po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2006 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2006 r. sygn. akt VI SA/Wa 878/05 w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 lutego 2005 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia koncesji w zakresie ochrony osób i mienia oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 20 marca 2006 r., sygn. akt VI SA/Wa 878/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi R. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 lutego 2005 r., nr [...] utrzymującą w mocy decyzję z dnia 6 grudnia 2004 r. w przedmiocie cofnięcia R. K. koncesji w zakresie usług ochrony osób i mienia, realizowanych w formie bezpośredniej ochrony fizycznej, uchylił wskazane decyzje i stwierdził, że nie podlegają wykonaniu.
W uzasadnieniu Sąd podał, że powodem cofnięcia koncesji było ujawnienie w wyniku kontroli przeprowadzonej przez funkcjonariuszy Komendy Wojewódzkiej Policji w Ł. nieprawidłowości w prowadzonej działalności gospodarczej:
- realizacja usługi zabezpieczania imprezy masowej "[...]", która odbyła się w dniach 7-9 maja 2004 r. na Osiedlu Studenckim przy ulicy L. w Ł., z wykorzystaniem pracowników, którzy nie odbyli przeszkolenia dla członków służb porządkowych,
- okazany kontrolującym wykaz pracowników nie spełniał w ocenie organu wymogów rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 maja 1998 r. w sprawie dokumentacji wymaganej przy prowadzeniu działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia oraz czasu jej przechowywania (Dz.U. Nr 69, poz. 458) (brak informacji dotyczącej numeru i stopnia licencji) oraz zawierał nieaktualne dane,
- niewykonanie zaleceń wzywających do usunięcia nieprawidłowości stwierdzonych podczas wcześniejszej kontroli, dotyczących braku stosownej dokumentacji.
Wnioskiem z dnia z dnia 23 grudnia 2004 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji o cofnięciu koncesji oraz umorzenie postępowania w sprawie. Zarzucił decyzji błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jej podstawę. Zdaniem skarżącego, impreza o nazwie "[...]" była imprezą rekreacyjną, więc spełniała przesłankę art. 3a ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 120, poz. 1298 ze zm.), która powoduje niepodleganie rygorom tej ustawy. Zarzuty naruszenia jej przepisów oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 lipca 2002 r. w sprawie wymogów, jakie powinny spełniać służby porządkowe organizatora imprezy masowej w zakresie wyszkolenia i wyposażenia, oraz szczegółowych warunków i sposobu ich działania (Dz.U. Nr 113, poz. 986) są w przedmiotowym przypadku bezpodstawne i nie można na ich podstawie cofnąć koncesji.
Odnosząc się do zarzutu naruszenia ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz.U. Nr 114, poz. 740 ze zm.) oraz wspomnianego wyżej rozporządzenia z dnia 27 maja 1998 r. strona wskazała, że nieprawidłowości stwierdzone podczas wcześniejszej kontroli zostały usunięte, o czym skarżący poinformował organ koncesyjny pismem z dnia 20 września 1999 r. Przedsiębiorca w chwili kontroli posiadał stosowny wykaz zawartych umów na ochronę mienia i osób wraz ze stosowną księgą ich realizacji czy też rozwiązania. Kontrolujący funkcjonariusze Policji mieli zastrzeżenia jedynie co do formy tego rejestru i tej księgi, twierdząc, że powinien on być prowadzony na urzędowym formularzu.