Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia NSA Magdalena Bosakirska Sędzia NSA Andrzej Skoczylas (spr.) Protokolant asystent sędziego Marcin Chojnacki po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Komisji Egzaminacyjnej II Stopnia Nr 3 przy Ministrze Sprawiedliwości do rozpoznania odwołań od uchwał o wynikach egzaminu radcowskiego, który został przeprowadzony w dniach [...] marca [...] r. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 kwietnia 2014 r., sygn. akt VI SA/Wa 2971/13 w sprawie ze skargi K. P. na uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II Stopnia Nr 3 przy Ministrze Sprawiedliwości do rozpoznania odwołań od uchwał o wynikach egzaminu radcowskiego, który został przeprowadzony w dniach [...] marca [...] r. z dnia [...] sierpnia [...] r., nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu radcowskiego 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. oddala skargę; 3. zasądza od K. P. na rzecz Komisji Egzaminacyjnej II Stopnia Nr 3 przy Ministrze Sprawiedliwości do rozpoznania odwołań od uchwał o wynikach egzaminu radcowskiego 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z 3 kwietnia 2014 r., sygn. akt VI SA/Wa 2971/13 (dalej wyrok z 3 kwietnia 2014 r.) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej WSA albo sąd I instancji) w pkt 1 uchylił uchwałę Komisji Egzaminacyjnej II Stopnia nr 3 przy Ministrze Sprawiedliwości (dalej Komisja II stopnia) z [...] sierpnia 2013 r., nr [...] (dalej uchwała z [...] sierpnia 2013 r.) i utrzymaną nią w mocy uchwałę Komisji Egzaminacyjnej nr 14 (dalej Komisja I stopnia) do przeprowadzenia egzaminu radcowskiego z siedzibą w W. z [...] kwietnia 2013 r., nr [...] (dalej uchwała z [...] kwietnia 2013 r.), stwierdzając w pkt 2 wyroku, że uchylone uchwały nie podlegają wykonaniu oraz zasądzając od Komisji Egzaminacyjnej II Stopnia na rzecz skarżącej K. P. kwotę 200 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wyrok z 3 kwietnia 2014 r. zapadł w następujących okolicznościach stanu faktycznego i prawnego sprawy:
Komisja I stopnia, powołując się na treść przepisu art. 36(6) ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (t.j. Dz.U. 2010 r., nr 10, poz. 65 ze zm., dalej jako u.r.p.) uchwałą z dnia 16 kwietnia 2013 r. ustaliła, że K. P. uzyskała wynik negatywny z egzaminu radcowskiego.
Zaskarżoną uchwałą z dnia 26 sierpnia 2013 r. Komisja II stopnia, na podstawie art. 36(8) ust. 1, 9 i 12 u.r.p. w związku z art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. 2013, poz. 267 ze zm., dalej k.p.a.), po rozpatrzeniu odwołania K. P. - utrzymała w mocy uchwałę Komisji I stopnia.
Z akt sprawy wynika, że K. P. z części pierwszej egzaminu radcowskiego, przeprowadzonego w dniach 19-22 marca 2013 r. stanowiącego zestaw pytań testowych otrzymała ocenę dobrą, z drugiej części egzaminu (prawo karne) ocenę dobrą, z trzeciej części egzaminu (prawo cywilne) ocenę dobrą, z czwartej części egzaminu (prawo gospodarcze) ocenę dobrą, zaś z piątej części egzaminu (prawo administracyjne) ocenę niedostateczną.
Komisja II stopnia podniosła, że w niniejszej sprawie zdająca zakwestionowała w odwołaniu ocenę uzyskaną z pracy z zakresu prawa administracyjnego. Przypomniała, że egzaminatorzy ocenili jednomyślnie pracę skarżącej z prawa administracyjnego na ocenę niedostateczną. Przytoczyła uzasadnienia ocen cząstkowych sporządzonych przez poszczególnych egzaminatorów, stwierdzając, że: egzaminator sędzia NSA Stefan Babiarz uznał, że wymogi formalne skargi nie zostały zachowane. Wyjaśnił, że nie dostrzeżono, że skarżąca jest zwolniona z obowiązku uiszczenia wpisu, przez co błędnie z jednej strony wniesiono wniosek o przyznanie prawa pomocy, a z drugiej załączono dowód uiszczenia wpisu od "apelacji". Egzaminator wskazał na brak w pracy podstawy prawnej zarzutów i wniosku o zwrot kosztów postępowania oraz na powołanie prawidłowej podstawy prawnej wniosków skargi. Podniósł, że zdająca nie dostrzegła naruszenia art. 10, 105 § 1, 151 § 1 k.p.a. oraz art. 30 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. 2015, poz. 114 ze zm., dalej u.s.r.), a zarzut naruszenia art. 138 § 1 k.p.a. wskazuje tylko na częściowe rozpoznanie problemu zaistniałego w sprawie. Zdająca nie powołała podstawowych zarzutów zmierzających do obrony i dbałości o dobro klienta, a jest to jeden z podstawowych argumentów, jakimi zdająca powinna się wykazać. Uznał, że praca jest sporządzona w miarę starannie, z poprawnym językiem prawniczym i stylem. Układ graficzny skargi zachowany. Natomiast egzaminator M. S. uzasadniając ocenę cząstkową stwierdził, że wymogi formalne skargi nie zostały zachowane, nie dostrzeżono, że skarżąca jest zwolniona z obowiązku uiszczenia wpisu. Błędnie załączono dowód uiszczenia wpisu od "apelacji". W pracy nie została wskazana podstawa prawna zarzutów oraz wniosku o zwrot kosztów postępowania. Podano podstawy prawne podstawowego wniosku skargi i dodatkowego. Nie dostrzeżono naruszenia art. 10, 105 § 1, 151 § 1 k.p.a., błędnie wniesiono o przyznanie prawa pomocy. Egzaminator uznał, że zarzut naruszenia art. 138 § 1 k.p.a. wskazuje tylko na częściowe rozpoznanie problemu zaistniałego w przedmiotowej sprawie i nie pozwala na przyjęcie, by praca mogła zostać oceniona na ocenę dostateczną. Wskazał, że podjęcie decyzji o zaskarżeniu oraz wniosek o uchylenie zaskarżonej decyzji organu pierwszej i drugiej instancji są prawidłowe. Praca jest sporządzona starannie, z poprawnym językiem prawniczym i stylem. Układ graficzny skargi zachowany.