Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Magdalena Bosakirska Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia del. WSA Zbigniew Czarnik (spr.) Protokolant Monika Majak po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 25 marca 2013 r. sygn. akt VI SA/Wa 797/12 w sprawie ze skargi P. Z. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie skreślenia z listy doradców inwestycyjnych 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W.; 2. zasądza od Komisji Nadzoru Finansowego na rzecz P. Z. kwotę 380 (trzysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. (dalej: WSA w W. lub Sąd I instancji) wyrokiem z dnia 25 marca 2013 r., sygn. akt VI SA/Wa 797/12 oddalił skargę P. Z. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego (dalej: KNF) z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...] w sprawie skreślenia z listy doradców inwestycyjnych.
Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia.
KNF decyzją z dnia [...] lutego 2012 r. utrzymała w mocy decyzję własną z dnia [...] września 2010 r., nr [...] w sprawie skreślenia P. Z. z listy doradców inwestycyjnych za naruszenie art. 156 ust. 1 pkt 1 lit. d/ ustawy o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538 ze zm., dalej: u.o.i.f.), w związku z wykonywaniem zawodu doradcy inwestycyjnego w okresie zatrudnienia w [...] S.A. na stanowisku zarządzającego papierami wartościowymi w Departamencie Zarządzania Aktywami [...].
Komisja ustaliła, że w dniu [...] sierpnia 2008 r. o godz. 11:04 M. J., pracownik [...] S.A. i makler papierów wartościowych, przekazał skarżącemu w rozmowie telefonicznej informację o tym, że wynik finansowy P. S.A. za II kwartał 2008 r. może być niższy od oczekiwań rynkowych. Zasugerował również skarżącemu, aby ten skontaktował się z K. K., analitykiem sektora spółek paliwowych [...], celem potwierdzenia powyższych informacji i rozważył sprzedaż akcji. K. K. w rozmowie ze skarżącym potwierdził te informacje i wskazał, że o powyższym dowiedział się od K. P. pracownika Działu Relacji Inwestorskich P. S.A. Bezpośrednio po obu rozmowach skarżący złożył w dniu [...] sierpnia 2008 r. o godz. 11:14 telefoniczną dyspozycję sprzedaży akcji spółki P., którą następnie kilkakrotnie modyfikował.
Komisja przeprowadziła dodatkowe czynności dowodowe, będące częściową realizacją wniosków skarżącego zawartych we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. Do akt postępowania załączono wydruki z zawartością skrzynki e-mailowej K. P. za okres od 1 sierpnia 2008 r. do 10 sierpnia 2008 r. oraz listę mailingową osób, do których w dniu [...] sierpnia 2008 r. [...] skierował raport zawierający prognozę zysku netto P. S.A.za II kwartał 2008 r. opiewającą na 281,8 mln zł.
Zdaniem Komisji doszło do ujawnienia informacji poufnej przez skarżącego. Informacja stanowiła jasny i precyzyjny komunikat, dotyczyła bezpośrednio emitenta instrumentów finansowych i nie była publicznie dostępna. Zaś po jej przekazaniu mogłaby w istotny sposób wpłynąć na cenę instrumentów finansowych. Zatem nastąpiło naruszenie przez skarżącego art. 156 ust.2 pkt 1 u.o.i.f.
Komisja wskazała, że publikacja prognozy z dnia [...] sierpnia 2008 r. i udostępnienie jej klientom nie oznaczało, że informacja o zysku netto przestaje być informacją poufną, nawet jeżeli są one ze sobą zbieżne. Do dnia publikacji wyników finansowych Spółki, pomimo pojawiającego się szeregu prognoz analityków biur maklerskich informacje o wynikach są poufne.
Odnosząc się do wniosku o odroczenie rozprawy administracyjnej do czasu ukonstytuowania się quorum niezbędnego do podjęcia decyzji z uwagi na wyłączenie z mocy prawa zgodnie z art. 24 § 1 pkt 5 w zw. z art. 27 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm., dalej: k.p.a.) członków organu kolegialnego, którzy brali udział w podjęciu decyzji z dnia [...] września 2010 r., organ wskazał, że KNF jest centralnym organem administracji państwowej, w związku z czym jej członkowie nie podlegają wyłączeniu.