Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Magdalena Bosakirska Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia del. WSA Zbigniew Czarnik Protokolant Monika Majak po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 sierpnia 2013 r. sygn. akt VI SA/Wa 1316/13 w sprawie ze skargi M. A. na decyzję Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie uprawnień budowlanych 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od M. A. na rzecz Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 2 sierpnia 2013 r. oddalił skargę M. A. - M. na decyzję Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa z dnia [...] lutego 2013 r., w przedmiocie odmowy nadania uprawnień budowlanych do projektowania bez ograniczeń w specjalności mostowej bez przeprowadzenia egzaminu.
Stan sprawy przyjęty przez Sąd I instancji przedstawiał się następująco:
w sierpniu 2012 r. skarżąca złożyła do Mazowieckiej Okręgowej Izby Inżynierów Budowlanych wniosek o nadanie jej uprawnień budowlanych do projektowania bez ograniczeń w specjalności mostowej, załączając do niego wymagane dokumenty oraz książkę praktyki zawodowej.
Mazowiecka Okręgowa Izba Inżynierów Budowlanych decyzją z dnia [...] listopada 2012 r. odmówiła skarżącej nadania wnioskowanych uprawnień wskazując, że poza posiadaniem odpowiedniego wykształcenia do nadania uprawnień koniecznej jest odbycie dwuletniej praktyki przy sporządzaniu projektów oraz rocznej praktyki na budowie - art. 14 ust. 3 pkt 1 lit. b) i c) ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j.: Dz. U. z 2010 r., Nr 243, poz. 1623, dalej: ustawa prawo budowlane). W ocenie organu, skarżącej nie można było zaliczyć części praktyki zawodowej, którą nadzorował i potwierdził w książce praktyki J. G.. Był on, bowiem pracownikiem zespołu mostowego w jednostce, w której skarżąca odbywała praktykę projektową, nie był natomiast autorem żadnego z projektów - w ramach projektów objętych praktyką osoba ta pełniła funkcję sprawdzającego projekty bądź nie pełniła żadnej funkcji przy projektowaniu. Osoba taka nie uczestniczyła w sposób ciągły w procesie projektowania, tak aby mogła ocenić pracę osoby odbywającej praktykę i uczestniczącej w bieżących pracach projektowych.
Objętą skargą decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. Krajowa Komisja Kwalifikacyjna Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa utrzymała w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. Organ odwoławczy podzielił stanowisko Mazowieckiej Okręgowej Izby Inżynierów Budowlanych, że praktyka projektowa odbyta pod kierownictwem osoby, która nie pełniła samodzielnych funkcji projektanta, nie spełniała warunków wskazanych w ustawie prawo budowlane. W ocenie organu połączenie funkcji projektanta i sprawdzającego w jednej osobie, co miało miejsce w tej sprawie w przypadku J. G., było sprzeczne z ratio legis powołanej ustawy. W konsekwencji organ odwoławczy podzielił ocenę, jakiej dokonał organ I instancji uznając, że skarżąca nie odbyła praktyki zawodowej w wymiarze określonym w ustawie prawo budowlane. W ocenie organu, w sprawie nie miał zastosowania przepis § 7 ust. 4 rozporządzenia Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 28 kwietnia 2006 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. Nr 83, poz. 578, dalej: rozporządzenie w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie) na podstawie, którego w przypadku stwierdzenia braków w dokumentach dołączonych do wniosku izba wzywa, w drodze postanowienia, osobę ubiegającą się o nadanie uprawnień budowlanych do uzupełnienia braków w terminie 30 dni. Organ odwoławczy stanął na stanowisku, że poświadczenie w książce praktyki zawodowej przez osobę nie mającą stosownych uprawnień nie może być uznane za brak formalny, gdyż jest to wada materialna.