Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska Sędzia NSA Maria Jagielska Sędzia del. WSA Zbigniew Czarnik (spr.) Protokolant Tomasz Haintze po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 26 października 2012 r. sygn. akt VI SA/Wa 897/12 w sprawie ze skargi M. J. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia uprawnień do wykonywania zawodu maklera papierów wartościowych 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W.; 2. zasądza od Komisji Nadzoru Finansowego na rzecz M. J. 380 (trzysta osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. (dalej: WSA w W. lub Sąd I instancji) wyrokiem z dnia 26 października 2012 r., sygn. akt VI SA/Wa 897/12 oddalił skargę M. J. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego (dalej: KNF lub Komisja) z dnia [...] marca 2012 r., nr [...] o zawieszeniu uprawnień do wykonywania zawodu maklera papierów wartościowych.
I
Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd I instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia.
Decyzją z dnia [...] marca 2012 r. KNF utrzymała w mocy własną decyzję z dnia [...] września 2010 r., sygn. akt [...] o zawieszeniu uprawnień M. J. do wykonywania zawodu maklera papierów wartościowych na okres roku. Komisja ustaliła, że w dniu [...] sierpnia 2008 r., o godz. [...] M. J. przekazał P. Z. - zarządzającemu w [...] w rozmowie telefonicznej informację, że wynik finansowy, czyli zysk netto P. S.A. za II kwartał 2008 r. może być niższy od oczekiwań rynkowych oraz od prognozy K. K. Bezpośrednio po odbyciu tej rozmowy, o godz. [...] P. Z. złożył telefoniczną dyspozycję sprzedaży akcji P. S.A. w liczbie [...] sztuk z limitem [...] zł za sztukę. Przekazana przez maklera informacja była poufna w rozumieniu art. 154 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t.j.: Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 ze zm.), dalej: u.o.f., ponieważ wskazywała na gorszy wynik finansowy P. S.A. za II kwartał 2008 r. niż oczekiwany przez analityków rynkowych i wpłynęła na spadek kursu akcji tej spółki. Informacja była precyzyjna, bo jako źródło jej uzyskania M. J. podał P. Z., że pochodzi od P. S.A. Ponadto informacja ta nie była publicznie dostępna w dniu przekazania, gdyż oficjalna publikacja wyników P. S.A. nastąpiła dopiero [...] sierpnia 2008 r. P. Z. jako inwestor dokonał oceny istotności tej informacji i niezwłocznie po jej uzyskaniu podjął decyzję o sprzedaży przez [...] akcji P. S.A.
Oceniając działanie M. J. KNF podkreśliła, że przekazana informacja była poufna także w rozumieniu § 23 regulaminu P. S.A., nawet przy przyjęciu, że oparł się on na prognozie z dnia [...] sierpnia 2008 r., sporządzonej przez spółkę [...]. Prognoza zbieżna z rzeczywistym wynikiem finansowym danej spółki nie przestaje być informacją poufną do dnia oficjalnej publikacji wyników przez tę spółkę, natomiast prognozy dostępne oficjalnie na rynku w dniu [...] sierpnia 2008 r. rekomendowały inwestorom kupno akcji P. S.A., a nie ich sprzedaż. Z tych powodów KNF uznała, że działanie M. J. naruszyło treść art. 156 ust. 2 pkt 1 u.o.f., który zabrania maklerowi ujawniania informacji poufnej, a przez to skutkowało zastosowaniem art. 130 ust. 1 pkt 1 tej ustawy i zawieszeniem jego uprawnień zawodowych na okres roku, jako sankcji najbardziej adekwatnej do stwierdzonego naruszenia.
Odnosząc się do wniosków M. J. o wyłączenie członków i pracowników KNF organ wyjaśnił, że członkowie Komisji nie podlegają wyłączeniu na podstawie art. 24 § 1 pkt 5 w zw. z art. 27 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 267), dalej: k.p.a., zaś prowadząca postępowanie w I instancji A. S. została w II instancji wyłączona od prowadzenia sprawy z mocy prawa i nie wymagało to wydania odrębnego postanowienia, a wykonująca czynności techniczne w I instancji K. E.-K. z tego tylko powodu nie podlegała wyłączeniu w II instancji.