Skargi kasacyjne M. J. i K. S. od wyroku WSA w Warszawie w sprawie ze skarg M. J. i K. S. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia nr [...] w przedmiocie podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) Sędzia del. WSA Ewa Cisowska-Sakrajda Protokolant Patrycja Kołtan-Kozłowska po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skarg kasacyjnych M. J. i K. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 maja 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 3335/15 w sprawie ze skarg M. J. i K. S. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego 1. oddala skargi kasacyjne, 2. zasądza solidarnie od M. J. i K. S. na rzecz Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia kwotę 720 (siedemset dwadzieścia) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
652 Sprawy ubezpieczeń zdrowotnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Ubezpieczenia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia
Uzasadnienie strona 1/8

Wyrokiem z dnia 17 maja 2016 r. o sygn. akt VI SA/Wa 3335/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił w całości skargi w połączonych sprawach ze skarg M. J. i K. S. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia (dalej: Prezes NFZ) z dnia [...] października 2015 r. w przedmiocie stwierdzenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Z uzasadnienia wyroku wynika, że za podstawę rozstrzygnięcia Sąd I instancji przyjął następujące ustalenia.

Decyzją z dnia [...] października 2015 r. Prezes NFZ utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Wielkopolskiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ w Poznaniu z dnia [...] lipca 2014 r. o uznaniu, na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 ze zm., obecny tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r. poz. 1510 ze zm.; dalej: ustawa o świadczeniach), M. J. za objętą obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym z tytułu zawartych z K. S., prowadzącą "A" w P., umów, do których stosuje się przepisy k.c. o zleceniu w okresach: 1.07.2009 r. - 23.06.2010 r. oraz 1.07.2010 r. - 30.09.2010 r. Prezes NFZ wyjaśnił, że przedmiotem umów było sporządzenie autorskich programów nauczania języka niemieckiego, polskiego na różnych poziomach zaawansowania, w formie konspektów oraz do samodzielnego przeprowadzenia kursów tego języka do przydzielonych grup na podstawie autorskich programów i na warunkach określonych umową. W ocenie Prezesa NFZ, umowy nie noszą znamion umów o dzieło, ponieważ nie zobowiązują zleceniobiorcy do wykonania ściśle określonego wytworu (dzieła). Nauczanie w szkole ma zawsze charakter pracy wychowawczo-pedagogicznej, której nie można wykonywać w ramach umowy o dzieło, gdyż nie prowadzi do dającego się sprecyzować dzieła. Dlatego analizowane umowy były umowami starannego działania. Ponadto organ stwierdził, że umowy o dzieło autorskie nie są tożsame z umowami o dzieło w ujęciu przepisów prawa cywilnego. Przedmiotem umów o dzieło autorskie jest dzieło oznaczone jako utwór w rozumieniu prawa autorskiego.

Powołanym na wstępie wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., obecny tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) oddalił w całości skargi, uznając zaskarżoną decyzję za zgodną z prawem, a określając problem prawny wskazał, że istota sprawy sprowadza się do zidentyfikowania rezultatu spornych umów.

Z analizy treści spornych umów oraz doświadczenia życiowego Sąd wywiódł, że działalność szkoleniowa nie polega jedynie na wygłoszeniu wykładów monograficznych, bez zamiaru uzyskania efektu edukacyjnego. W ocenie Sądu, trudno uznać, iż celem tych działań nie jest nauczenie słuchaczy języka obcego na poziomie docelowym danego kursu, pozwalającym przyjąć, że kurs został pozytywnie ukończony. W przypadku tego rodzaju umów nauczania języka obcego nie można określić rezultatu - dzieła w rozumieniu art. 627 k.c. Sąd stwierdził, że nie chodzi jedynie o przygotowanie autorskiego, wymagającego nakładów pracy twórczej programu szkoleniowego, który może stanowić dzieło, a następnie przeprowadzenie wykładów monograficznych poszerzonych o elementy ćwiczeniowe, w których dzieło także mogłoby się ucieleśniać w odpowiednim zachowaniu wykonawcy; chodzi o to, że celem wytyczającym sposób działania lektora i metody szkoleniowe jest przekazanie określonej wiedzy, nauczenie słuchaczy języka obcego na określonym poziomie. W tym sensie jest to dominujący element analizowanych umów, rozstrzygający o ich charakterze jako umów starannego działania. Z tych względów Sąd nie stwierdził naruszenia art. 627 k.c. oraz art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm., obecny tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 ze zm.).

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
652 Sprawy ubezpieczeń zdrowotnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Ubezpieczenia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia