Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Bała Sędziowie NSA Rafał Batorowicz Zofia Borowicz (spr.) Protokolant Karolina Mamcarz po rozpoznaniu w dniu 6 stycznia 2009 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 23 stycznia 2008 r. sygn. akt VI SA/Wa 1984/07 w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa Usługowo Handlowo Przewozowego "E." Spółki z o.o. w W. na postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w W. do ponownego rozpoznania; 2. zasądza od P.U.H.P. "E." Spółki z o.o. w W. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 23 stycznia 2008 r., sygn. akt VI SA/Wa 1984/07, po rozpoznaniu skargi Przedsiębiorstwa Usługowo Handlowo Przewozowego "E." Sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] sierpnia 2007 r., nr [...], w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania, uchylił zaskarżone postanowienie, stwierdził, że postanowienie to nie podlega wykonaniu oraz zasądził na rzecz spółki kwotę 340 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Sąd oparł się na następującym stanie faktycznym sprawy. Decyzją z dnia [...] października 2006 r. M. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na Przedsiębiorstwo Usługowo Handlowo Przewozowe "E." Sp. z o.o. z siedzibą w W. karę pieniężną za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym. Powyższa decyzja została doręczona stronie skarżącej dnia 30 października 2006 r.
Pismem z dnia 25 kwietnia 2007 r. skarżąca spółka złożyła odwołanie od decyzji organu I instancji.
Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2007 r. Główny Inspektor Transportu Drogowego stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania od powyższej decyzji. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ stwierdził, iż zgodnie z art. 93 ust. 5 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jednolity Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874) od decyzji o nałożeniu kary pieniężnej przysługuje stronie odwołanie w terminie 14 dni od daty doręczenia decyzji. Zdaniem organu decyzję doręczono stronie, a nie jej pełnomocnikowi, gdyż pełnomocnik powiadomił organ o swoim działaniu dopiero w chwili złożenia odwołania, wobec czego doręczenia decyzji dokonano prawidłowo i od daty doręczenia spółce należy liczyć 14-dniowy termin przysługujący stronie na wniesienie odwołania.
Organ podkreślił, że termin do wniesienia odwołania upłynął 13 listopada 2006 r., a pełnomocnik strony wniósł odwołanie w dniu 2 maja 2007 r. Ponadto stwierdził, że strona nie złożyła wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. spółka zarzuciła błędne zastosowanie art. 134 k.p.a. oraz błędne ustalenie stanu faktycznego i wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz zwrot kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skargi spółka wskazała, że nie podziela poglądu organu, że decyzja mogła być doręczona stronie, a nie pełnomocnikowi, gdyż ten ostatni powiadomił organ o pełnomocnictwie dopiero z chwilą złożenia odwołania. Podkreśliła, że w dniu 23 grudnia 2005 r. radca prawny J. C. złożył pismo z dnia 22 grudnia 2005 r., w którym poinformował Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego o przyjęciu pełnomocnictwa od P.U.H.P. "E." Sp. z o.o. w W. Wobec powyższego, zdaniem spółki, wszystkie pisma powinny być doręczane pełnomocnikowi spółki (zgodnie z art. 40 § 1 k.p.a.).
W opinii spółki, decyzja doręczona spółce a nie jej ustanowionemu pełnomocnikowi nie wchodzi do obrotu prawnego, co w konsekwencji formalnoprawnej powoduje niemożliwość wniesienia odwołania.