Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Rafał Batorowicz Sędziowie Zofia Borowicz (spr.) NSA Jan Bała Protokolant Beata Kołosowska po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2009 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 6 marca 2008 r. sygn. akt VI SA/Wa 2259/07 w sprawie ze skargi A. D. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] października 2007 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z dnia 6 marca 2008 r. o sygn. akt VI SA/Wa 2259/07, po rozpoznaniu skargi A. D. - P. W. "L." na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] października 2007 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej, uchylił zaskarżoną decyzję oraz stwierdził, że decyzja ta nie podlega wykonaniu.
Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym sprawy. W dniu 19 marca 2007 r. na autostradzie A4 został poddany kontroli inspektorów ITD należący do przedsiębiorcy A. D. pojazd marki Daimler Benz o nr rej. [...] kierowany przez J. P.. Kierowca nie okazał wymaganej ilości wykresówek. Oświadczył, że przebywał na urlopie i zapomniał wziąć ze sobą zaświadczenia o nieprowadzeniu pojazdu w dniach 4 - 9 marca 2007 r., okazał wykresówki za pozostałe dni. Bez zastrzeżeń podpisał protokół kontroli.
Po wszczęciu postępowania administracyjnego strona wyjaśniła, że kierowca został wyposażony w zaświadczenie o nieprowadzeniu pojazdu, które przez nieuwagę zabrał jego zmiennik. Kierowca miał dni wolne od pracy 3 i 4 marca i nie wykonywał obowiązków w jej firmie, zaś od 5 do 9 marca korzystał z urlopu, na co przedłożyła kopię wniosku urlopowego.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2007 r. O. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na A. D. karę pieniężną w wysokości 500 zł z tytułu wykonywania transportu drogowego z naruszeniem obowiązku wyposażenia kierowcy w odpowiednie dokumenty.
Organ uznał, że w świetle art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz. U. z 2004 r., Nr 204, poz. 2088 ze zm.) - dalej u.t.d., który stanowi, że podczas przejazdu wykonywanego w ramach transportu drogowego lub przewozu na potrzeby własne kierowca pojazdu samochodowego jest obowiązany mieć przy sobie i okazywać, na żądanie uprawnionego organu kontroli, m.in. zapisy urządzenia rejestrującego samoczynnie prędkość jazdy, czas jazdy i czas postoju, obowiązkowe przerwy i czas odpoczynku (wykresówki), a wszelkie konsekwencje prawne z tytułu braku okazania zaświadczenia w chwili kontroli dokumentów ponosi przedsiębiorca, a nie kontrolowany kierowca.
W odwołaniu A. D. nie kwestionowała ustalonego stanu faktycznego, zarzucała jego błędną ocenę i wykładnię wskazanych w decyzji przepisów, wskazała na brak podstaw prawnych do nałożenia na nią kary, jak i na naruszenie zasad ogólnych postępowania - przede wszystkim zasady praworządności, pogłębiania zaufania obywateli - oraz naruszenie art. 77 § 1 k.p.a. Wskazała, że jako przedsiębiorca dopełniła swojego ustawowego obowiązku wyposażając kierowcę w wymagane dokumenty, ale nie może ponosić odpowiedzialności za jego niedopatrzenie poprzez nie zabranie ze sobą. Skutkiem takiego działania może dochodzić do celowego zachowania kierowców, którzy chcieliby, aby ich pracodawcy ponosili kary pieniężne.
Główny Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia [...] października 2007 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji, powołując jako podstawę prawną rozstrzygnięcia art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., art. 87 ust. 1, art. 92 ust. 1 pkt 2 i 8 u.t.d., art. 15 ust. 7 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz.U.UE.L. 85.370.1 z 31 grudnia 1985 r.) w zw. z art. 26 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz.U.UE.L. 2006.102.1 z 11 kwietnia 2006 r.), art. 31 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. Nr 92, poz. 879).