Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Borowicz Sędzia NSA Janusz Zajda Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Protokolant Beata Kołosowska po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Ł. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 12 kwietnia 2010 r. sygn. akt V SA/Wa 101/10 w sprawie ze skargi Ł. S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania z wniosku o uchylenie mandatu karnego kredytowanego oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z 12 kwietnia 2010 r., sygn. akt V SA/Wa 101/10, oddalił skargę Ł. S. (dalej ukarany, skarżący) na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej organ administracji, Minister) z [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania z wniosku o uchylenie mandatu karnego kredytowanego.
Relacjonując przebieg sprawy Sąd I instancji podał, że 29 maja 2009 r. Ł. S. złożył do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji wniosek w sprawie uchylenia mandatu karnego kredytowanego w trybie nadzoru nad postępowaniem mandatowym jaki sprawuje minister właściwy do spraw wewnętrznych. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że w momencie przyjmowania i podpisywania mandatu karnego przebywał w szpitalu i był w szoku powypadkowym, dlatego nie był w pełni świadomy, co do czynności podpisywania mandatu karnego.
W odpowiedzi na wniosek ukaranego Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji pismem z 9 lipca 2009 r. wyjaśnił, że nie posiada kompetencji do uchylenia lub wzruszenia prawomocnego mandatu karnego kredytowanego.
Ł. S. nie zgodził się z formą wypowiedzi organu administracji i 21 września 2009 r. wniósł pismo o wydanie w niniejszej sprawie decyzji administracyjnej.
Minister w odpowiedzi - [...] września 2009 r wydał decyzję i umorzył jako bezprzedmiotowe postępowanie administracyjne wszczęte wnioskiem Ł. S. Organ administracji w uzasadnieniu swojego stanowiska wskazał, że rozpatrzenie wniosku o uchylenie mandatu karnego kredytowanego nałożonego na wnioskodawcę nie jest możliwe z uwagi na nieistnienie uprawnienia do władczego rozstrzygnięcia w tej kwestii po stronie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.
Ł. S. nie zgodził się z tym rozstrzygnięciem i 8 października 2009 r. ponowne złożył wniosek o rozpatrzenie sprawy.
Minister - [...] listopada 2009 r. wydał decyzję nr [...], którą utrzymał w mocy uprzednio wydane przez siebie rozstrzygnięcie. Organ administracji uzasadniając swoje stanowisko odniósł się do istoty sprawowania nadzoru i wskazał, że w świetle przepisów kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia oraz Konstytucji RP brak jest prawnych możliwości uchylenia przez Ministra prawomocnego mandatu karnego. Kompetencje w tym względzie zgodnie z art. 101 ustawy z 24 sierpnia 2001 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (tekst jednolity: Dz. U. z 2008 r. Nr 133 poz. 848 ze zm.; dalej k.p.s.w.) przysługują wyłącznie sądowi i to w ściśle określonych przypadkach. Zdaniem organu postępowanie jest bezprzedmiotowe.
Nie zgadzając się ze stanowiskiem organu administracji Ł. S. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosząc o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w odpowiedzi na skargę podtrzymał wcześniejszą argumentację zaprezentowaną w zaskarżonej decyzji.
Skarżący pismem z 23 marca 2010 r. podtrzymał zarzuty złożone w skardze i wniósł o przeprowadzenie uzupełniającego dowodu z akt sprawy zawisłej przed Sądem Rejonowym w S. - VII Zamiejscowym Wydziałem Karnym z siedziba w P., sygn. akt. [...], podnosząc iż w tym postępowaniu odmówiono mu sądowej kontroli mandatu podkreślając raz jeszcze, że Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji właściwy jest w tej sytuacji do uchylenia mandatu karnego kredytowanego.