Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie cofnięcia zgody na wykonywanie ratownictwa wodnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosław Trzecki Sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) Sędzia del. WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz po rozpoznaniu w dniu 26 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 grudnia 2017 r. sygn. akt VI SA/Wa 1741/17 w sprawie ze skargi K. T. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zgody na wykonywanie ratownictwa wodnego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz K. T. 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/8

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 7 grudnia 2017 r. o sygn. akt VI SA/Wa 1741/17, po rozpoznaniu sprawy ze skargi K. T. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej także jako Minister; MSWiA) z dnia [...] czerwca 2017 r. w przedmiocie cofnięcia zgody na wykonywanie ratownictwa wodnego, uchylił zaskarżoną decyzję i orzekł o kosztach postępowania.

Z uzasadnienia wyroku wynika, że za podstawę rozstrzygnięcia Sąd I instancji przyjął następujące ustalenia.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2017 r. Minister, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23 ze zm., obecny tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm.; dalej: k.p.a.) w zw. z art. 127 § 3 k.p.a. i art. 12 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych [Dz. U. z 2016 r. poz. 656 ze zm., obecny tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r. poz. 1482; dalej: "ustawa o bezpieczeństwie (...)"], utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] marca 2017 r., którą cofnął K. T. zgodę z dnia [...] kwietnia 2014 r. na wykonywanie ratownictwa wodnego, gdyż strona przestała spełniać warunki określone w art. 12 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - nie dysponuje kadrą ratowników wodnych w liczbie niezbędnej do zapewnienia stanu gotowości do wykonywania ratownictwa wodnego, a tym samym nie zapewnia stanu gotowości do wykonywania ratownictwa wodnego poprzez utrzymywanie stałych dyżurów ratowników wodnych. W ocenie organu, nie można uznać, by osoby wykazywane przez stronę jako kadra ratowników wodnych, które ukończyły szkolenie operatora defibrylatora automatycznego i operatora deski ortopedycznej, spełniały przesłankę posiadania innych kwalifikacji przydatnych w ratownictwie wodnym w rozumieniu art. 2 pkt 5 ww. ustawy, ponieważ są to elementy kwalifikowanego kursu pierwszej pomocy, uregulowanego w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007 r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz. U. Nr 60, poz. 408). Osoby, które ukończyły takie szkolenia podniosły więc swój poziom wiedzy z zakresu udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy, jednak nie nabyły innych kwalifikacji przydatnych w ratownictwie wodnym.

Uwzględniając skargę i uchylając zaskarżoną decyzję na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., obecny tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.; dalej: p.p.s.a.), Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że została ona wydana z mającym istotny wpływ na wynik sprawy naruszeniem przepisu postępowania - art. 8 k.p.a. Jak wyjaśnił, wydając dnia [...] kwietnia 2014 r. zgodę na wykonywanie ratownictwa wodnego przez K. T., organ uznawał kurs operatora AED oraz operatora deski ortopedycznej za kursy dające kwalifikacje przydatne w ratownictwie wodnym, a w zaskarżonej decyzji zmienił swój wcześniejszy pogląd, nie wyjaśniając stronie uzasadnionych powodów zmiany interpretacji pojęcia "inne kwalifikacje przydatne w ratownictwie wodnym" z art. 2 pkt 5 ustawy o bezpieczeństwie (...). Sąd uznał, że wydając odmienne decyzje w zbliżonym stanie prawnym i faktycznym, Minister naruszył zasadę pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa z art. 8 k.p.a. Poza tym Sąd przyjął, że wyjaśnienie stronie powodów zmienności wykładni przepisów prawa dokonywanej przez organ jest istotne, gdyż w tej sprawie chodzi o pozbawienie strony możliwości prowadzenia działalności gospodarczej, która podlega kompetencji Ministra jako działalność reglamentowana. WSA za przedwczesne uznał odnoszenie się do pozostałych zarzutów skargi i w ponownym postępowaniu zobowiązał organ do uzasadnienia powodów zmiany wykładni pojęcia "inne kwalifikacje przydatne w ratownictwie wodnym" w stosunku do skarżącego jako podmiotu uprawnionego.

Strona 1/8