Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak /spr./ Protokolant: asystent sędziego Katarzyna Miller po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M.G. i L.G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 grudnia 2013 r. sygn. akt IV SA/Wa 836/13 w sprawie ze skargi M.G. i L.G. na decyzję Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zwolnienia z zakazu 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. zasądza od Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej solidarnie na rzecz M.G. i L.G. 400 (czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z 12 grudnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M.G. i L.G. (dalej jako "skarżący") na decyzję Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej z [...] lutego 2013 r. w przedmiocie odmowy udzielenia zwolnienia z zakazu.
W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że pismem z 1 września 2012 r. wystąpił do Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej o wydanie decyzji zwalniającej z zakazów określonych art. 88l ust. 1 i 3 ustawy z 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz.U. z 2012 r. poz. 145 - dalej jako "Prawo wodne"). Wniosek został poprzedzony wydaniem przez Prezydenta Miasta Torunia postanowienia wzywającego skarżących do złożenia decyzji zwalniającej z zakazów określonych we wskazanym wyżej przepisie dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego z lokalem usługowym przy ul. [...] w Toruniu, na działce nr [...]/3, obręb [...].
Decyzją z [...] października 2012 r. organ I instancji odmówił skarżącym zwolnienia z zakazu określonego w art. 88l ust. 1 Prawa wodnego.
W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że działka inwestycyjna znajduje się w całości na obszarze szczególnego zagrożenia powodzią od wód rzeki Wisły, gdzie obowiązują zakazy określone w art. 88 i 40 Prawa wodnego. Południowa część kompleksu Kaszczorek zagrożona jest wodami cofkowymi rzeki Drwęcy. Działka ta objęta jest obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego osiedla Kaszczorek z 2001 r. zatwierdzonym uchwałą nr 834/2001 Rady Miasta Torunia z 13 września 2001 r. Według planu miejscowego działka nr [...]/3 znajduje się w granicach oznaczonych symbolem C6 MJ o przeznaczeniu podstawowym - zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna oraz o przeznaczeniu dopuszczalnym - działalność gospodarcza i społeczna. Ustalenia planu nie wprowadzają zakazu zabudowy, a ograniczenia w postaci posadowienia poziomu posadzki parteru budynku nad poziom ulicy na poziomie rzędnej minimum 42,80 m n.p.m. bez podpiwniczenia są niewystarczające. W ocenie organu I Instancji, budowa osiedla na tym terenie wiąże się ze zmianą ukształtowania terenu przez podnoszenie terenu bezpośrednio pod projektowanym budynkiem i takie rozwiązanie może spowodować zmiany w przepływie wód powodziowych na lewym brzegu Wisły.
Organ I instancji wyjaśnił, że informacja o zagrożeniu powodziowym na omawianym terenie pochodzi z opracowania pod nazwą: "Wyznaczanie granic bezpośredniego zagrożenia powodzią w celu uzasadnionego odtworzenia terenów zalewowych" z 2004/2005 roku wykonanego przez Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej na zlecenie Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gdańsku. Opracowanie to stanowi element studium ochrony przeciwpowodziowej i zgodnie z art. 14 ustawy z 5 stycznia 2011 r. o zmianie ustawy Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 32, poz. 159) studium takie zachowuje ważność do dnia sporządzenia mapy zagrożenia powodziowego. Obszary bezpośredniego zagrożenia powodzią wyznaczone w ramach studium uznaje się za obszary szczególnego zagrożenia powodzią.