Skarga kasacyjna na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w G. w przedmiocie przejęcia gruntów pokrytych powierzchniowymi wodami płynącymi do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa
Sentencja

Dnia 11 października 2013 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędziowie Sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Sędzia del. WSA Małgorzata Miron Protokolant starszy asystent sędziego Konrad Młynkiewicz po rozpoznaniu w dniu 11 października 2013 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 listopada 2011 roku sygn. akt II SA/Gd 699/11 w sprawie ze skargi Okręgu Polskiego Związku Wędkarskiego w T. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w G. z dnia [....] czerwca 2011 roku nr [....] w przedmiocie przejęcia gruntów pokrytych powierzchniowymi wodami płynącymi do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w G. na rzecz Okręgu Polskiego Związku Wędkarskiego w T. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6099 Inne o symbolu podstawowym 609
Inne orzeczenia z hasłem:
Wodne prawo
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne
Uzasadnienie strona 1/8

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 23 listopada 2011 r., sygn., akt II SA/Gd 699/11 po rozpoznaniu sprawy ze skargi Okręgu Polskiego Związku Wędkarskiego w T. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w G. z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...] w przedmiocie przejęcia gruntów pokrytych powierzchniowymi wodami płynącymi do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa, uchylił zaskarżoną decyzję.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Starosta G. decyzją z dnia [...] kwietnia 2011 r. stwierdził przejście do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa gruntu pokrytego wodą płynącą Jeziora [...] zlokalizowanego na działce nr [...], położonej w miejscowości M., gmina K., mającej urządzoną księgę wieczystą KW nr [...], w której jako właściciel ujawniony jest Okręg Polskiego Związku Wędkarskiego w T.. Jako podstawę prawną decyzji Starosta wskazał art. 14 a ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne.

Od powyższej decyzji odwołanie złożył Okręg Polskiego Związku Wędkarskiego w T., wnosząc o jej uchylenie.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r. Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w G. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Organ odwoławczy wskazał, że przedmiotem postępowania jest Jezioro [...], stanowiące śródlądową wodę płynącą zlokalizowaną w biegu Strugi T., ujęte pod poz.197 załącznika nr 2 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 grudnia 2002 r. w sprawie śródlądowych wód powierzchniowych lub ich części stanowiących własność publiczną (Dz. U. z 2003 r., Nr 16, poz. 149). Grunty pokryte wodami płynącymi stanowią własność Skarbu Państwa tworzą zasób jego nieruchomości (art. 14 a ustawy Prawo wodne). Decyzja wydana w oparciu o art. 14a ust. 2 ustawy Prawo wodne stanowi o stwierdzeniu przejścia gruntów pokrytych wodami płynącymi do oznaczonego zasobu nieruchomości i nie tworzy żadnego nowego stanu prawnego, a potwierdza jedynie w sposób wiążący stan wynikający z obowiązującej normy prawnej. Jest to decyzja deklaratoryjna, nie zmieniająca stanu własności, gdyż zgodnie z Prawem wodnym grunty pokryte wodą płynącą stanowią własność Skarbu Państwa i nie podlegają obrotowi cywilnoprawnemu. Pojęcie własności wód i gruntu w rozumieniu ustawy Prawo wodne nie jest bowiem tożsame z pojęciem własności w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny.

W przekonaniu organu Skarb Państwa nabył własność przedmiotowej nieruchomości z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 30 maja 1962 r. Prawo wodne. Niepodzielne prawo własności Skarbu Państwa do gruntów pokrytych wodami płynącymi wynika także z ustawy z 1974 r. Prawo wodne. Przepisy art. 1, 2 i 4 powyższej ustawy stanowiły bowiem, że powierzchniowe wody płynące oraz grunty pokryte takimi wodami (także jeziorami w rozumieniu art. 6 ust. 4) stanowią własność Państwa w granicach określonych liniami brzegów. Ma tu zastosowanie zasada lex posterior generali non derogat legi priori speciali i powyższej ustawowej regulacji własności Państwa do tego rodzaju gruntów i wód - jako szczególnej - nie znoszą późniejsze przepisy ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych oraz ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym. Taki stan prawny utrzymała również obecnie obowiązująca ustawa Prawo wodne, która w art. 10 ust. 1 a stanowi, że śródlądowe wody powierzchniowe płynące stanowią własność Skarbu Państwa, natomiast art. 217 tej ustawy wskazuje, jakie jednostki i na jakiej podstawie zarządzają wodami stanowiącymi własność Skarbu Państwa i gruntami pokrytymi tymi wodami.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6099 Inne o symbolu podstawowym 609
Inne orzeczenia z hasłem:
Wodne prawo
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inne