Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Alicja Plucińska - Filipowicz (spr.) Sędziowie NSA Krystyna Borkowska Del. WSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz Protokolant Anna Wieczorek po rozpoznaniu w dniu 24 września 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Budownictwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 marca 2007 r. sygn. akt IV SA/Wa 256/07 w sprawie ze skargi [...] Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od [...] Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na rzecz Ministra Budownictwa kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 28 marca 2007 r. sygn. akt IV SA/Wa 256/07 po rozpoznaniu skargi [...] Spółka Akcyjna w W. na decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...] utrzymującą w mocy decyzję Wojewody M. z dnia [...] o odmowie wydania decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji "Tablica reklamowa jednostronna", podświetlana na działce o nr ew. [...] obr. [...] K. - P. - uchylił decyzje organów obu instancji.
W uzasadnieniu wyroku podano, że uzasadnienie Wojewody M. wskazywało na to, iż przedmiotowa działka znajduje się na terenie zamkniętym, ustalonym przez Ministra Infrastruktury decyzją nr [...] z dnia [...], ze względu na przebieg linii kolejowych określonych w załączniku do tej decyzji, zaś inwestycja nie jest z przeznaczeniem działki jako terenu zamkniętego. Powołano przy tym przepisy art. 62 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym /Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 ze zm./ stanowiącym, iż wydanie decyzji o warunkach zabudowy na terenie zamkniętym wymaga spełnienia warunków określonych w przepisach odrębnych, przy czym w myśl pkt. 5 ust. 1 art. 61 jako przepisy odrębne traktuje się Prawo geodezyjne i kartograficzne, rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie określenia nieruchomości uznawanych za niezbędne na cele obronności i bezpieczeństwa państwa. Za teren zamknięty ustalony decyzją Ministra Infrastruktury w myśl ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne uważa się tereny o charakterze zastrzeżonym ze względu na obronność i bezpieczeństwo państwa, określone przez właściwych ministrów i kierowników urzędów centralnych.
Przedmiotowa inwestycja jest niezgodna z przeznaczeniem terenu ustalonego jako zamknięty a także nie stanowi infrastruktury kolejowej w myśl art. 4 ust. 1 ustawy o transporcie kolejowym z dnia 28 marca 2003 r. /Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 789 ze zm./, który stanowi, iż infrastruktura kolejowa to linie kolejowe oraz inne budowle, budynki i urządzenia wraz z zajętymi pod nie gruntami, usytuowane na obszarze kolejowym, przeznaczone do zarządzenia, obsługi przewozu osób i rzeczy, a także utrzymania niezbędnego w tym celu majątku zarządcy infrastruktury.
Po rozpatrzeniu odwołania wnioskodawcy od powyższej decyzji organu wojewódzkiego, Minister Budownictwa utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję stwierdzając w uzasadnieniu takiego stanowiska, iż organ administracji publicznej prawidłowo określił podstawę prawną decyzji /art. 61 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym/ jak też szczegółowo uzasadnił zaskarżoną decyzję. Podkreślił też, iż rozstrzygnięcie jest zgodne z ( 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 10 listopada 2004 r. w sprawie wymagań w zakresie odległości i warunków dopuszczalnych usytuowania i wykonywania robót ziemnych w sąsiedztwie linii kolejowej, a także sposobu urządzania i utrzymywania zasłon odśnieżnych oraz pasów przeciwpożarowych /Dz. U. Nr 249, poz. 2500/, zwanego dalej "rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 10 listopada 2004 r.". Budowle i budynki nie przeznaczone do prowadzenia ruchu kolejowego i utrzymania linii kolejowej oraz do obsługi przewozu osób i rzeczy mogą być usytuowane w odległości nie mniejszej niż 10 m od granicy obszaru kolejowego, z tym, że odległość ta od osi skrajnego toru nie może być mniejsza niż 20 m. Oznacza to, iż elementy infrastruktury czy jakiekolwiek budowle niezwiązane z ruchem kolejowym powinny znajdować się poza terenem zamkniętym.