Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Tarnowo Podgórne w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak (spr.) Sędzia del. NSA Roman Ciąglewicz Protokolant starszy inspektor sądowy Wioletta Lasota po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej H. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2014 r. sygn. akt IV SA/Po 830/13 w sprawie ze skargi H. W. na uchwałę Rady Gminy Tarnowo Podgórne z dnia 4 listopada 2003 r. nr XXII/131/2003 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od H. W. na rzecz Gminy Tarnowo Podgórne kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/4

Wyrokiem z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. akt IV SA/Po 830/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę H. W. na uchwałę Rady Gminy Tarnowo Podgórne z dnia 4 listopada 2003 r. Nr XXII/131/2003 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Powyższy wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

W dniu 4 listopada 2003 r. Rada Gminy Tarnowo Podgórne podjęła uchwałę Nr XXII/131/2003 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Obszaru Chronionego Krajobrazu i terenów przyległych dla Gminy Tarnowo Podgórne - część Ceradz Kościelny i Jankowice.

Skargę na powyższą uchwałę, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożyła H. W.. Skarżąca wnosząc o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały oraz zasądzenie kosztów postępowania, zarzuciła jej naruszenie:

1. art. 10 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 z późn. zm. - zwanej dalej: "u.z.p.") w zw. z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

2. art. 7 u.z.p. w zw. z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w zw. z przepisem § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 25 sierpnia 1959 r. w sprawie określenia, jakie tereny pod względem sanitarnym są odpowiednie na cmentarze (Dz. U. Nr 52, poz. 315),

3. art. 10 ust. 1 pkt 1, art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 5, art. 10 ust. 1 pkt 6-7, 18 ust. 2 pkt 2, art. 18 ust. 2 pkt 2a, art. 18 ust. 2 pkt 4 lit. e, art. 18 ust. 2 pkt 5 lit. a-b, art. 18 ust. 2 pkt 6, art. 18 ust. 2 pkt 8-9-10, art. 18 ust. 2 pkt 11, art. 27 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 u.z.p.

W odpowiedzi na skargę Gmina Tarnowo Podgórne wniosła o odrzucenie, względnie o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, powołanym na wstępie wyrokiem oddalił skargę H. W.. W ocenie Sądu niespornym jest, że skargę na uchwałę w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wniosła właścicielka działki nr [...], którą objęto ustaleniami zaskarżonego aktu. Biorąc pod uwagę, że postanowienia miejscowego planu określiły kształt prawa własności, blokując na przyszłość inne możliwości korzystania z nieruchomości, np. na cele budowlane wykraczające poza ustalenia przyjęte w miejscowym planie, Sąd uznał, iż skarżąca posiada interes prawny w zaskarżeniu uchwały.

Przechodząc do merytorycznej oceny zaskarżonego aktu Sąd pierwszej instancji wskazał, że biorąc pod uwagę treść przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym w brzmieniu obowiązującym w dacie przyjęcia zaskarżonej uchwały, nie dopatrzył się uchybień proceduralnych z urzędu, które musiałby skutkować stwierdzeniem nieważności uchwały.

Sąd wyjaśnił, że skoro na obszarze planu nie mamy do czynienia z granicą państwową czy strefą nadgraniczną nie było potrzeby, stosownie do art. 18 ust. 2 pkt 4, uzgadniania projektu planu z Oddziałem Straży Granicznej.

Za bezzasadne uznano twierdzenie skarżącej dotyczące wadliwych ogłoszeń o przystąpieniu do sporządzania planu. Stosowne komunikaty zostały bowiem ogłoszone w piśmie Gminy Tarnowo Podgórne "Sąsiadka-Czytaj" i na tablicy ogłoszeń urzędu gminy, a zatem w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości (art. 18 ust. 2 pkt 1 u.z.p.).

Strona 1/4