Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Jerzy Bujko Sędziowie Krystyna Borkowska (spr.) Zofia Flasińska Protokolant Joanna Gołębiewska po rozpoznaniu w dniu 26 października 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 lipca 2005 r. sygn. akt VII SA/Wa 608/05 w sprawie ze skargi J. P. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] sierpnia 2003 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania sądowego 1. oddala skargę kasacyjną 2. przyznaje od Skarbu Państwa- kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata R. R. kwotę 150 (sto pięćdziesiąt) złotych w tym 22% podatku VAT z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu
Wyrokiem z dnia 6 lipca 2005r., sygn. akt VII SA/Wa 608/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. P. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 stycznia 2005r., sygn. akt 7/IV SA 3432/03. Tym ostatnim orzeczeniem Sąd I instancji oddalił skargę J. P. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] sierpnia 2003r., znak: [...]. W sprawie tej zostało sporządzone pisemne uzasadnienie wyroku.
W piśmie z dnia 10 marca 2005r. (data prezentaty Sądu) J. P. wniósł o wznowienie postępowania sądowego, uzasadniając żądanie okolicznością, iż nie został powiadomiony o rozprawie sądowej wyznaczonej na dzień 26 stycznia 2005r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę o wznowienie postępowania, wskazując, iż fakt niepowiadomienia skarżącego o rozprawie w dniu 26 stycznia 2005r. nie miał wpływu na treść zapadłego na niej wyroku.
Sąd przytoczył także okoliczności faktyczne i prawne będące podstawą wydania wyroku z dnia 26 stycznia 2005r.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2003r. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego stwierdził nieważność decyzji Wojewody R. z dnia [...] lipca 1997r., Nr [...] oraz poprzedzającej ją decyzji Kierownika Urzędu Rejonowego w R. z dnia [...] maja 1997r., Nr [...], nakazującej skarżącemu wykonanie inwentaryzacji stanu istniejącego wraz z oceną stanu technicznego oraz zaprojektowaniem obiektów towarzyszących (gnojownika i zbiornika do gromadzenia nieczystości ciekłych) oraz złożenie opinii Państwowego Terenowego Inspektora Sanitarnego do dnia 30 września 1997r. Podstawą stwierdzenia nieważności tych decyzji było stwierdzenie, iż sporne roboty budowlane wykonane zostały w warunkach samowoli budowlanej co oznacza, iż organy winny były zastosować art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2000r. Nr 106, poz. 1126 ze zm.), a nie przepisy art. 50 i art. 51 tej ustawy, jak to uczyniły organy orzekające w trybie zwykłym. Czynności na podstawie art. 50 i art. 51 Prawa budowlanego podjęte mogą być wówczas, gdy zabudowa powstała w warunkach innych, niż ujęte w art. 48 ustawy, a nie ulega wątpliwości, że obiekty, których prawa dotyczy powstały bez wymaganego pozwolenia na budowę.
W wyniku rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego utrzymał w mocy własną decyzję, decyzją z dnia [...] sierpnia 2003r., znak: [...].
W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku z dnia 6 lipca 2005r. Sąd I instancji podkreślił, że już w wyroku z dnia 18 października 1996r., sygn. akt II SA/Lu 222/96 Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie przesądził jednoznacznie, iż inwestor J. P. wykonał sporne roboty budowlane w warunkach samowoli budowlanej.
W związku z powyższym Sąd I instancji po raz kolejny, oddalając skargę o wznowienie postępowania sądowego podzielił argumentację organu nadzoru, iż kontrolowane decyzje (Wojewody R. i Kierownika Urzędu Rejonowego w R.) dotknięte są wadą nieważności, jako, że wydane zostały z rażącym naruszeniem art. 50 i art. 51 Prawa budowlanego.