Sprawa ze skargi na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Poznaniu w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Bożena Walentynowicz sędzia NSA Krystyna Borkowska (spr.) sędzia del. WSA Jerzy Siegień Protokolant asyst. sędziego Marta Romanowska po rozpoznaniu w dniu 29 lipca 2010 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Przedsiębiorstwa "A" w Poznaniu - A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 6 maja 2009 r. sygn. akt IV SA/Po 521/08 w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa "A" w Poznaniu - A. K. na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Poznaniu z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/2

Wyrokiem z dnia 6 maja 2009 r., sygn. akt IV SA/Po 521/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę Przedsiębiorstwa Wielobranżowego "A" w P. - A. K. na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Poznaniu z dnia [...] października 2008 r. nr [...] utrzymujące w mocy postanowienie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Poznaniu z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...] nakładające na A. K. grzywnę w celu przymuszenia w kwocie 300,00 zł w związku z niewykonaniem nakazów wynikających z prawomocnej decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Poznaniu z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...].

Wyrok ten wydany został w następujących okolicznościach prawnych i faktycznych sprawy.

1. Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2008 r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Poznaniu nałożył na A. K. grzywnę w celu przymuszenia w kwocie 300 zł. W uzasadnieniu swojego stanowiska organ podał, że przedmiotowa grzywna została nałożona na skarżącego wobec niewykonania przez niego dobrowolnie obowiązku, wynikającego z decyzji ostatecznej Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Poznaniu z dnia [...] grudnia 2007 r., dotyczącego sklepu cukierniczego na Os. J. [...] w P. a polegającego na zapewnieniu stałego dopływu bieżącej wody z sieci wodociągowej, doprowadzeniu do właściwego stanu sanitarno-higienicznego ścian w pomieszczeniach sklepu i posadzki na zapleczu sklepu oraz zapewnieniu personelowi sklepu możliwości korzystania z toalety.

2. Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł A. K. domagając się jego uchylenia w całości i umorzenia grzywny. W uzasadnieniu wskazał na swoją trudną sytuację materialną, podnosząc przy tym, iż jest po udarze mózgu i choruje na serce. Ponadto podkreślił, iż uchybienia związane z prowadzeniem sklepu cukierniczego nie istnieją i nie ma podstaw do karania go grzywną.

3. Postanowieniem z dnia [...] października 2008 r. Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Poznaniu utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. Organ II instancji podkreślił, że podczas kontroli sanitarnej obecny był A. K. Nie wniósł on uwag i zastrzeżeń do stwierdzonego stanu faktycznego, co zostało potwierdzone jego podpisem. Zdaniem organu II instancji, na podstawie powyższego protokołu można stwierdzić, że zakład nie posiadał jeszcze stałego dopływu bieżącej wody z sieci wodociągowej, właściciel nie doprowadził do właściwego stanu sanitarno-higienicznego ścian w pomieszczeniu sklepu i nie zapewnił personelowi sklepu możliwości korzystania z toalety.

4. Skargę na powyższe postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie wniósł A. K., żądając jego uchylenia. Skarga nie zawierała uzasadnienia.

5. W odpowiedzi na skargę Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Poznaniu wniósł o jej oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

6. Wyrokiem z dnia [...] maja 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę. W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji stwierdził, że decyzja Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Poznaniu z dnia [...] grudnia 2007 r. nakładająca na skarżącego wykonanie szeregu obowiązków, spełniała wymogi określone w art. 27 § 1 ustawy z dani 17 czerwca 1996 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. 2005 r. Nr 229, poz. 1954). Mogła zatem stanowić tytuł wykonawczy będący podstawą do powadzenia egzekucji. Również postanowienie nakładające grzywnę spełniało wymagania określone w przepisach obowiązujących, tj. zawierało wszystkie elementy określone w art. 112 § 2 cytowanej ustawy. Sąd analizując przesłanki wymierzenia skarżącemu grzywny stwierdził, że w wyniku kontroli przeprowadzonej w dnu 29 sierpnia 2008 r. ustalono, iż obowiązki nałożone decyzją z dnia [...] grudnia 2007 r. nie zostały spełnione. Przedmiotowa kontrola przeprowadzona została w obecności skarżącego, który miał możliwość wniesienia do protokołu swoich uwag i zastrzeżeń. Z możliwości tej nie skorzystał. W ocenie Sądu nie można zarzucić organom egzekucyjnym uchybień w zakresie tak prawa procesowego, jak i materialnego, które powodowałyby konieczność uchylenia postanowienia o nałożeniu na skarżącego grzywny w celu przymuszenia. Zgodnie bowiem z art. 119 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji grzywnę w celu przymuszenia nakłada się, gdy egzekucja dotyczy niespełnienia przez zobowiązanego obowiązku wykonania czynności. Również ustalając wysokości grzywny organ nie naruszył granic uznania administracyjnego. Jej wysokość jest stosunkowo niska co sugeruje, że organ wziął pod uwagę możliwości finansowe skarżącego.

Strona 1/2