Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Kielcach w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy
Sentencja

Dnia 26 stycznia 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Kamiński Sędziowie Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędzia del. WSA Jerzy Bortkiewicz Protokolant starszy inspektor sądowy Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 16 stycznia 2014 r. sygn. akt II SA/Ke 973/13 w sprawie ze skargi A. M. i Z. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia [...] września 2013 r. znak: [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6153 Warunki zabudowy  terenu
Inne orzeczenia z hasłem:
Planowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/4

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wyrokiem z 16 stycznia 2014 r. sygn. akt II SA/Ke 973/13, po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. M. i Z. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z [...] września 2013 r. znak: [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy, uchylił zaskarżoną decyzję.

Wyrok zapadł w następującym stanie sprawy:

Przedmiotem kontroli Sądu była decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z [...] września 2013 r. znak: [...], wydana na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, orzekająca o uchyleniu decyzji Prezydenta Miasta Kielce z dnia [...] czerwca 2013 r. znak: [...] dotyczącej ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie pawilonu handlowego branży spożywczo- przemysłowej (o powierzchni sprzedaży do 1200 m2) wraz z:

- miejscami postojowymi dla samochodów osobowych - słupem reklamowym o wysokości do 10,0 m,

- studnią o głębokości nie większej niż 30m i poborze wody do 5m3/dobę,

- podziemnym zbiornikiem wody pożarowej wraz z pompownią,

- infrastrukturą techniczną (tj.: instalacje zewnętrzne wodociągowe, kanalizacji sanitarnej i kanalizacji deszczowej, gazu, elektryczne z oświetleniem zewnętrznym oraz teletechniczne), na działce nr ewid. [...], obręb [...], przy ul. [...] w Kielcach, oraz budowa odcinka drogi wewnętrznej na działkach nr ewid. [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] i [...], w granicach terenu oznaczonego na załączniku graficznym literami ABCDEFGHIJKLŁMNOPRS-A, obręb [...], przy ul. [...] w Kielcach i umarzająca w całości postępowanie prowadzonego przed Prezydentem Miasta Kielce dla ww. inwestycji, z uwagi na naruszenie przepisów o właściwości.

W uzasadnieniu tej decyzji organ wskazał, że działka nr ewid. [...] (mylnie powoływana przez Kolegium jako działka nr ewid. [...]) stanowi teren zamknięty. Prezydent Miasta Kielce ww. decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r. nie posiadając do tego uprawnień ustalił warunki, tj. sposób zagospodarowania terenu zamkniętego, w zakresie obsługi komunikacyjnej m.in. obiektu handlowego o powierzchni sprzedaży do 1200 m2 projektowanego na działce sąsiedniej, przez co naruszył przepisy o właściwości organu wynikające z art. 60 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Nadto Kolegium stwierdziło, że inwestor nie posiada służebności gruntowej upoważniającej go do korzystania z nieruchomości, przez którą ma zostać zapewniony inwestycji dostęp do drogi publicznej i na tej podstawie uznało brak spełnienia przesłanki z art. 61 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Dla oceny legalności zaskarżonej decyzji kluczowe jest zatem ustalenie czy złożony przez inwestora wniosek o ustalenie warunków zabudowy dla przedmiotowej inwestycji obejmował również teren zamknięty, tj. działkę ozn. w ewid. nr [...].

Zgodnie z art. 52 ust. 1 w zw. z art. 64 ustawy ustalenie warunków zabudowy następuje na wniosek inwestora, co oznacza, że osoba, która wszczyna postępowanie określa granice przedmiotowe i podmiotowe wniosku. W orzecznictwie wskazuje się, że żądanie wniosku i jego treść jest dla organu wiążąca (por. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 maja 2009 r. sygn. akt II SA/Wr 615/2008). Skoro zatem granice inwestycji określa inwestor, to organ będąc związany zakresem wniosku nie jest uprawniony do jego modyfikacji.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6153 Warunki zabudowy  terenu
Inne orzeczenia z hasłem:
Planowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze