Skarga kasacyjna na postanowienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie sędzia NSA Barbara Adamiak /spr./ sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski Protokolant starszy inspektor sądowy M. S. po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Infrastruktury i Budownictwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 marca 2017 r. sygn. akt VII SA/Wa 41/17 w sprawie ze skargi K. L. na postanowienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 10 listopada 2016 r. nr ... w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Ministra Infrastruktury i Budownictwa na rzecz K. L. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/7

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 16 marca 2017 r. sygn. akt VII SA/Wa 41/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi K. L. na postanowienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 10 listopada 2016 r. znak ... w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności, uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 8 września 2016 r. znak ... oraz zasądził na rzecz strony zwrot kosztów postępowania sądowego.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że przedmiotem kontroli było postanowienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 10 listopada 2016 r., utrzymujące w mocy postanowienie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 8 września 2016 r., odmawiające wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody L. z dnia 2 grudnia 2010 r. nr ..., znak: ..., o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej pn.: "Rozbudowa drogi krajowej nr 17 (12) na odcinku L. (węzeł "W.") - P. (początek obwodnicy), w ramach budowy drogi ekspresowej ... (...) K. - L. - P.", oraz decyzji Ministra Infrastruktury z dnia 8 czerwca 2011 r., znak: ..., uchylającej w części i orzekającej w tym zakresie co do istoty sprawy oraz utrzymującej w mocy w pozostałym zakresie ww. decyzję Wojewody L. Postanowienia te zapadły na podstawie art. 61a § 1 k.p.a.

W obu kontrolowanych przez Sąd postanowieniach przyjęto, że wniosek skarżącego z dnia 20 maja 2016 r. o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Wojewody L. z dnia 2 grudnia 2010 r., oraz decyzji Ministra Infrastruktury z dnia 8 czerwca 2011 r., nie może uruchomić nadzwyczajnego postępowania, a to z tej przyczyny, że zaistniała przesłanka o charakterze przedmiotowym niedopuszczalności wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności ww. decyzji. Wniosek o stwierdzenie nieważności wskazanych decyzji został bowiem złożony przez skarżącego, po wcześniejszym wniesieniu skarg do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez E. W. i T. W. oraz H. C. i T. C. na ww. decyzję Ministra Infrastruktury z dnia 8 czerwca 2011 r. (kwestionowaną we wniosku o stwierdzenie nieważności). Zdaniem organu po wniesieniu skargi do sądu wykluczona jest zaś możliwość prowadzenia postępowania w ww. trybie nadzwyczajnym.

Oceniając powyższe, Sąd pierwszej instancji uznał, że zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie z dnia 8 września 2016 r. nie mogą się ostać. Treść tych rozstrzygnięć wskazuje bowiem na zbyt pobieżne podejście do sprawy, a to skutkowało nieuwzględnieniem wszystkich okoliczności mogących mieć znaczenie dla prawidłowości zastosowania przywołanego w nich art. 61a § 1 k.p.a.

Sąd stwierdził, że w sprawie nie rozważono czy okoliczność objęcia kontrolą sądową ostatecznej decyzji Ministra Infrastruktury z dnia 8 czerwca 2011 r. w przedmiocie zezwolenia na realizację inwestycji drogowej, stanowi bezwzględną przeszkodę o charakterze przedmiotowym, uniemożliwiającą wszczęcie przez organ administracji nadzwyczajnego postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności tej decyzji, czy też należałoby powyższy zbieg postępowań rozważać na zasadzie czasowej przeszkody do rozpatrzenia takiego wniosku przez organ administracji publicznej.

Strona 1/7