Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewcz Sędziowie sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia del. WSA Czesława Nowak-Kolczyńska /spr./ Protokolant starszy asystent sędziego Paweł Konicki po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 6 lutego 2014 r. sygn. akt II SA/Sz 663/13 w sprawie ze skargi M. G. na decyzję Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 lutego 2014 r., sygn. akt II SA/Sz 663/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę M. G. na decyzję Wojewody Zachodniopomorskiego z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...], w przedmiocie wymeldowania.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd podał, iż Wójt Gminy K., po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego na wniosek I. J., decyzją z dnia [...] maja 2013 r., nr [...], na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 ze zm.), zwanej dalej "ustawą", orzekł o wymeldowaniu M. G. z lokalu położonego w miejscowości G. Organ wyjaśnił, iż M. G. utracił tytuł prawny do przebywania w tym lokalu wobec orzeczonej eksmisji i niezasadne było utrzymywanie oczywistej fikcji meldunkowej.
Odwołując się od tej decyzji M. G. wskazał, że zarówno zaskarżona decyzja jak i wyrok eksmisyjny naruszają prawa człowieka, zaś organ gminy nie uwzględnił jego sytuacji materialno-bytowej oraz stanu zdrowia.
Wojewoda Zachodniopomorski utrzymując w mocy zaskarżoną decyzję stwierdził, że I. J. składając wniosek o wymeldowanie M. G. z pobytu stałego przedłożyła postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Gryficach stwierdzające wykonanie w dniu 26 lutego 2013 r. eksmisji z lokalu położonego w miejscowości G. W postanowieniu tym stwierdzono, że w lokalu nie ma żadnych ruchomości należących do skarżącego. Komornik wykonał eksmisję na podstawie wyroku Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 28 maja 2007 r. sygn. akt I C [...], który nakazał opróżnienie lokalu w G. i wydanie go powódce (I. J.) w stanie wolnym, stwierdzając ponadto, że pozwanemu nie przysługuje prawo do lokalu socjalnego. Orzeczenie to zostało zaopatrzone w klauzulę wykonalności w dniu 16 lipca 2008 r. I. J. wyjaśniła, że jest głównym najemcą lokalu w G. M. G. opuścił jej mieszkanie ok. półtora roku wcześniej, a więc jeszcze przed wykonaniem eksmisji. Obecnie przebywa w Zakładzie Karnym.
Organ przytoczył też wyjaśnienia odwołującego, który poinformował, że w miejscu stałego zameldowania zamieszkiwał od 16 lat i zamierza do lokalu powrócić po odbyciu kary pozbawienia wolności, gdyż nie ma innego mieszkania. Wnioskował także o przydzielenie mu lokalu socjalnego.
Zdaniem organu odwoławczego, ocena wyjaśnień M. G., w świetle zebranych dowodów, nakazuje stwierdzić, że podane przez niego fakty nie zmieniają zasadności poglądu, że opuścił lokal w G., w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie M. G. wskazał, że jego sytuacja jest trudna, nie ma gdzie mieszkać, jest chory i bez pieniędzy, a więc należy mu się mieszkanie socjalne. W więzieniu jest kilka lat, ale miał małe przerwy między wyrokami, co powoduje, że nie spełnia przesłanki wymeldowania, bo aby zostać wymeldowanym, trzeba opuścić miejsce pobytu stałego na ponad 3 miesiące.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda Zachodniopomorski wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.