Nie można wykluczyć, iż w określonych sytuacjach konieczność powtórzenia przez organ właściwy do wydania decyzji czynności koniecznych dla zapewnienia prawidłowego toku postępowania administracyjnego oraz zaachowania zasad i reguł postępowania administracyjnego może uzasaniać zastosowanie art. 51 ust. 2c ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzenym (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 647 ze zm.)
Konieczność ustalania aktualnych adresów stron postępowania, konieczność wielokrotnego wysyłania pism stronom i rozszerzania postępowania dowodowego, powtarzające się nieprawidłowości w doręczaniu pism przez operatora pocztowego, można w pewnych sytuacjach uznać za okoliczności powodujące w rozumieniu art. 51 ust. 2c u.p.z.p. niezależne od organu opóźnienie w wydaniu decyzji, jeśli na skutek tych zdarzeń organ właściwy do wydania decyzji będzie zmuszony przeprowadzić lub powtórzyć czynności konieczne do wydania decyzji i jednocześnie wykaże, że czynności takich faktycznie dokonał i czynności te w istocie wpłynęły na przekroczenie terminu określonego w art. 51 ust. 2 u.p.z.p.
Dnia 16 lutego 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Łuczaj /spr./ sędzia NSA Małgorzata Miron sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka Protokolant sekretarz sądowy Tomasz Bogdan Godlewski po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Wójta Gminy O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 lutego 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 2839/13 w sprawie ze skargi Wójta Gminy O. na postanowienie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 19 lutego 2014r., sygn. akt IV SA/Wa 2839/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Wójta Gminy Otyń na postanowienie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2013r., znak [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej.
W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że Wojewoda Lubuski postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2013 r., nałożył na Wójta Gminy Otyń karę w wysokości 4.000 zł za 8 dni zwłoki w postępowaniu znak: [...], w sprawie wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dla inwestycji polegającej na budowie sieci kanalizacji sanitarnej grawitacyjnej wraz z niezbędnym uzbrojeniem, z naruszeniem terminu określonego w art. 51 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r., poz. 647 ze zm.).
Wójt Gminy Otyń w zażaleniu na powyższe postanowienie zarzucił organowi I instancji naruszenie art. 51 ust 2 w zw. z art. 51 ust. 2c powołanej wyżej ustawy i wniósł o uchylenie postanowienia i umorzenie postępowania, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. Podniósł, iż w niniejszej sprawie nie doszło do bezczynności, a przekroczenie terminu na wydanie decyzji nastąpiło z przyczyn niezależnych od organu prowadzącego sprawę - wskutek dwukrotnego zawiadomienia I. i P. W. o wszczęciu przedmiotowego postępowania, a także oczekiwania na wniesienie przez strony ewentualnych uwag i wniosków. Jednocześnie w zażaleniu zarzucono Wojewodzie Lubuskiemu niezbadanie przyczyn zaistniałego opóźnienia.
Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej postanowieniem z dnia [...] października 2013r. utrzymał w mocy postanowienie Wojewody Lubuskiego z dnia [...] sierpnia 2013 r. Organ odwoławczy podniósł, że zgodnie z art. 51 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w przypadku niewydania przez właściwy organ decyzji w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego w terminie 65 dni od dnia złożenia wniosku o wydanie takiej decyzji, organ wyższego stopnia wymierza temu organowi w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie, karę pieniężną w wysokości 500 zł za każdy dzień zwłoki. Brzmienie art. 51 ust. 2 tej ustawy nie daje podstaw do uznaniowości. Wymierzenie kary jest obligatoryjne. Jedynie wykazanie, że opóźnienie powstało z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu powoduje, że kara pieniężna za okres, w którym to usprawiedliwione opóźnienie powstało, nie będzie wymierzona.
Minister wskazał, że postępowanie w przedmiotowej sprawie trwało 73 dni. Rozpoczęło się następnego dnia po dniu wpłynięcia wniosku do Urzędu Gminy Otyń, tj. 12 grudnia 2012r., a zakończyło się 22 lutego 2013 r., tj. w dniu w którym została wydana przedmiotowa decyzja lokalizacyjna. Ustawowy 65 - dniowy termin, przewidziany dla organu na wydanie przedmiotowej decyzji, minął 14 lutego 2013 r. W związku z tym Wojewoda Lubuski prawidłowo orzekł, że decyzja lokalizacyjna z dnia [...] lutego 2013 r. wydana została 8 dni po terminie ustawowym. Organ naczelny zaznaczył, że w sprawie nie miały miejsca żadne czynności ani zdarzenia, których terminy mogły zostać odliczone od czasu trwania postępowania w sprawie na podstawie art. 51 ust. 2c ww. ustawy. W ocenie organu odwoławczego czynności Wójta Gminy Otyń, polegające na zawiadomieniu stron o wszczęciu postępowania administracyjnego i poinformowaniu stron o możliwości zgłaszania uwag, jak również zawiadomienie stron w trybie art. 10 ust. 1 k.p.a. o zebraniu materiału dowodowego w sprawie i możliwości zapoznania się z nim, stanowią standardowe czynności procesowe organu administracji publicznej, które występują każdorazowo w toczącym się postępowaniu dotyczącym wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, nie mają charakteru nadzwyczajnego, nie podlegają więc wyłączeniu z 65 - dniowego terminu ustawowego. Zatem wskazane przez skarżącego okoliczności, w tym oczekiwanie na uznanie zawiadomienia o wszczęciu postępowania za dokonane, nie może stanowić usprawiedliwienia niewydania decyzji w terminie 65 dni.