W ocenie Ministra, przy badaniu prawidłowości ustalenia przez organ egzekucyjny kosztów egzekucyjnych brak jest podstaw prawnych do rozpatrywania zarzutów dotyczących egzekucji, jako wykraczających poza ramy zaskarżonego postanowienia. Rolą organów było jedynie ustalenie kosztów postępowania egzekucyjnego. Minister podniósł, że z treści postanowienia w przedmiocie określenia kosztów egzekucyjnych wynika, że w stosunku do skarżącej powstał w następstwie dokonywanych wobec niej czynności egzekucyjnych obowiązek uiszczenia kosztów egzekucyjnych. Jako bezzasadny Minister potraktował zarzut błędnego ustalenia osób zobowiązanych do uiszczenia kosztów egzekucyjnych. Organ egzekucyjny, wydając postanowienie w sprawie ustalenia kosztów egzekucyjnych uwzględnia, między innymi, dokonane w toku postępowania czynności, powodujące powstanie kosztów oraz poniesione wydatki egzekucyjne. Obowiązany jest także uwzględnić wydane w toku tego postępowania postanowienia powodujące wyłączenie odpowiedzialności zobowiązanego za koszty egzekucji, jeżeli postanowienia takie zostały wydane. Wydając postanowienie w sprawie ustalenia kosztów egzekucyjnych organ nie bada natomiast, czy wszczęcie i prowadzenie egzekucji było zgodne z prawem. Jak wynika z akt sprawy, w toku prowadzonych postępowań egzekucyjnych wobec skarżącej nie zostało wydane żadne postanowienie, które powodowałoby wyłączenie odpowiedzialności zobowiązanej za koszty egzekucji. Wobec powyższego uznać należało, że wszystkie dokonane przez organ egzekucyjny czynności były skuteczne i powodowały powstanie kosztów egzekucyjnych obciążających skarżącą.
W podsumowaniu rozważań Minister podniósł, że nie znalazł podstaw by uznać, że organ egzekucyjny nieprawidłowo dokonał ustaleń w zakresie obowiązku uiszczenia kosztów. Minister nie stwierdził zaistnienia w sprawie przesłanek, które wpłynęłyby na byt oraz zakres obowiązku uiszczenia kosztów egzekucyjnych.
Ze wskazanym na wstępie postanowieniem Ministra z [...] kwietnia 2015 r. nie zgodziła się skarżąca. Reprezentowana przez córkę A. R., wniosła o jego uchylenie razem z poprzedzającym go postanowieniem Wojewody z [...] lipca 2014 r. oraz zasądzenie od organu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono:
1. rażące naruszenie przepisów postępowania administracyjnego mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 27 w zw. z art. 26 § 5 pkt 1 w zw. z art. 143 § 1 w zw. z art. 1a pkt 20 oraz w zw. z art. 64c § 1 u.p.e.a., poprzez błędne uznanie, że skarżąca M. E. (d. R.) jest podmiotem zobowiązanym, do którego winny być kierowane czynności egzekucyjne oraz żądanie zapłaty kosztów egzekucji, podczas gdy skarżąca nie była nigdy w posiadaniu nieruchomości w dzielnicy [...], działka o nr ewidencyjnym [...] z obrębu [...], tym samym nie powinna ponosić kosztów egzekucyjnych nie związanych z jej osobą;
2. rażące naruszenie przepisów postępowania administracyjnego mające istotny wpływ na wynik sprawy - art. 7, art. 77 § 1, art. 80, art. 107 § 3 k.p.a. w zw. z art. 126 k.p.a. w zw. z art. 18 u.p.e.a. poprzez błędne ustalenie: