Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Zielonki w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Zielonki
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędziowie sędzia NSA Marzenna Linska-Wawrzon del. WSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 21 października 2011r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej E. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 kwietnia 2011 r. sygn. akt II SA/Kr 832/10 w sprawie ze skargi E. B. na uchwałę Rady Gminy Zielonki z dnia 20 września 2001 r. nr XXIV/24/01 w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Zielonki 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie, 2. zasądza od Gminy Zielonki na rzecz E. B. kwotę 407 (czterysta siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/9

Wyrokiem z dnia 19 kwietnia 2011r. sygn. akt II SA/Kr 832/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę E. B. na uchwałę Rady Miasta Zielonki z dnia 20 września 2001r. nr XXIV/24/01 w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Zielonki.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

E. B. złożyła skargę na uchwałę Rady Gminy Zielonki nr XXIV/24/01 z dnia 20 września 2001 r. w sprawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Zielonki, w zakresie, w jakim uchwała ta ustala dla działek oznaczonych w załącznikach graficznych jako działki nr [...], [...] oraz [...] w Przybysławicach, których właścicielką jest skarżąca przeznaczenie w postaci "rolniczej przestrzeni produkcyjnej" oraz "obszarów rolnych, na których sposób zagospodarowania regulują przepisy prawa powszechnie obowiązującego". W skardze podniesiono, że przedmiotowa uchwała narusza interes prawny skarżącej poprzez ukształtowanie sytuacji prawnej jej działek w sposób niezgodny z prawem materialnym, a to z art. 1 ust. 2 pkt 6 i 7 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, poprzez nieuwzględnienie w procedurze tworzenia studium walorów ekonomicznych przestrzeni oraz naruszenie prawa własności, co stanowi przekroczenie władztwa planistycznego. Podkreślono, że skarżąca posiada legitymację do zaskarżenia przedmiotowej uchwały, gdyż jest właścicielem przedmiotowych działek, a uchwała ta narusza jej interes prawny w ten sposób, iż jej ustalenia, będąc wiążącymi dla organów gminy przy sporządzaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na mocy art. 9 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym prowadzą do niezgodnej z prawem ingerencji w prawo własności skarżącej.

W uzasadnieniu skargi wskazano też, że w sprawie przedmiotowych działek została złożona skarga na uchwałę Rady Gminy Zielonki z dnia 18 listopada 2005 r., XXXI/101/2005 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na obszarze Gminy Zielonki Nr 11 w granicach administracyjnych miejscowości Garliczka i Przybysławice. Skarga ta została uwzględniona przez Sąd w wyroku z dnia 5 listopada 2009 r. (sygn. akt: II SA/Kr 1388/09), w którym sąd ten stwierdził nieważność powyższej uchwały w zakresie, w jakim kształtowała ona status prawny przedmiotowych nieruchomości na obszarze 11.RS.6. Jednak w wyniku wniesienia skargi kasacyjnej przez Radę Gminy Zielonki Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 8 kwietnia 2010 r. (sygn. akt: II OSK 123/10) uchylił powyższy wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. Dalej skarżąca podkreśliła, że dla prawidłowego rozpoznania przedmiotowej sprawy, podstawowe znaczenie ma uzasadnienie powoływanego wyroku NSA, w którym wskazano, że "co do zasady, w orzecznictwie sądowym dominuje pogląd, iż studium jako akt nie mający charakteru prawa miejscowego nie może prowadzić do naruszenia interesu prawnego lub uprawnień właścicieli nieruchomości, są jednak od tego stanowiska wyjątki, a kwestię zaskarżalności postanowień studium należy badać w odniesieniu do każdego przypadku odrębnie. W sytuacji, gdy w wyniku zgodnych z ustaleniami studium postanowień miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dochodzić może do nieuzasadnionego naruszenia zasady równości właścicieli sąsiednich nieruchomości należy opowiedzieć się za dopuszczalnością zaskarżenia w odpowiednim zakresie ustaleń studium, będących niejako pierwotnym źródłem tego naruszenia. W omawianych sytuacjach tylko prawo zaskarżenia ustaleń studium czyni realnym konstytucyjne prawo do sądu realizowane na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym".

Strona 1/9