Dnia 8 maja 2019 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski Protokolant: starszy inspektor sądowy A.P. po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2019 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W.G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 września 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 2945/16 w sprawie ze skarg W.G., J.I., A.I., M.J. na decyzję Ministra [...] z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 20 września 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 2945/16 oddalił skargi W.G., J.I., A.I., M.J. na decyzję Ministra [...] z dnia [...] września 2016 r., nr [...] wydaną w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] marca 2011 r., znak: [...] o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia EURO 2012 dla inwestycji "Budowa dwutorowej napowietrznej linii elektroenergetycznej [...] kV relacji Stacja G.B. - istniejący słup Nr [...] linii [...] kV nr [...] relacji [...] wraz z przewodem OPGW i stacji [...] kV GPZ M. wraz z infrastrukturą towarzyszącą" oraz decyzji Ministra [...] z dnia [...] listopada 2015 r., znak: [...] utrzymującej w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2011 r.
Od powołanego wyżej wyroku skargę kasacyjną wniósł W.G. Zaskarżając wyrok w całości, zarzucił:
I. na podstawie art. 174 pkt 1 p.p.s.a. naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez błędną ich wykładnię i zastosowanie, tj.:
1. art. 1 ust. 1 i 2 pkt 1) i 2) ustawy z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego Turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA Euro 2012 (Dz.U. z 2017. 1372) - zwanej dalej ustawą o Euro 2012 w zw. z art. 4 ust 1 i 2 ustawy o Euro 2012 w zw. z art. 23 ust 1 ustawy o Euro 2012 w zw. z § 1 pkt 23 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 grudnia 2009 r. w sprawie wykazu przedsięwzięć Euro 2012 (Dz.U. z 2013 r. poz. 1345) - zwanym dalej rozporządzeniem - poprzez ich błędną wykładnię i zastosowanie polegające na błędnym przyjęciu przez Sąd I instancji, iż i po zakończeniu Euro 2012 dopuszczalne było wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012, w sytuacji gdy przedsięwzięcie polegające na budowie dwutorowej napowietrznej linii elektroenergetycznej [...] kV relacji G.B. - istniejący słup Nr [...] linii [...] kV nr [...] relacji P.G.-S. wraz z przewodem OPWG i stacji [...] kV GPZ [...] wraz z infrastrukturą towarzyszącą nie służyło do realizacji Turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej Euro 2012, jak również na błędnym przyjęciu, iż postępowanie w zakresie lokalizacji inwestycji wszczęte w oparciu o przepisy ustawy o Euro 2012 w oparciu o te uregulowania winno być zakończone, jak również poprzez błędne przyjęcie przez Sąd I instancji, że przepisy ustawy o Euro 2012 nie miały ograniczonego temporalnie zakresu zastosowania do momentu zakończenia finałowego turnieju Mistrzostw Europy Euro 2012;
2. art. 2, art. 7, art. 8, art. 32 ust 1 i 2 oraz art. 64 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 i art. 178 ust. 1 Konstytucji RP poprzez ograniczenie prawa własności w sposób niesłużący realizacji celu, jakim służyło wprowadzenie ustawy o Euro 2012 skoro Turniej już się odbył i zakończył, a realizacja inwestycji nie została rozpoczęta, poprzez wprowadzenie nierówności obywateli wobec prawa oraz naruszenie wymogu sprawiedliwości społecznej, różnicując w sposób niczym nieuzasadniony prawną ochronę właścicieli oraz przysługujących im praw w procesie inwestycyjnym po zakończeniu Turnieju Euro 2012, pozbawiając tym samym równych praw obywateli w trakcie procesu inwestycyjnego po zakończeniu ww. Turnieju, jak również poprzez błędne przyjęcie przez Sąd I instancji, że przepisy ustawy o Euro 2012 nie miały ograniczonego temporalnie zakresu zastosowania do momentu zakończenia finałowego turnieju Mistrzostw Europy Euro 2012;