Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędzia NSA Zdzisław Kostka Protokolant Andżelika Nycz po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. P. i B. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 24 października 2008 r. sygn. akt II SA/Kr 429/08 w sprawie ze skargi A. P. i B. P. na uchwałę Rady Gminy Zielonki z dnia 21 czerwca 2007 r. nr IX/55/2007 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na obszarze Gminy Zielonki nr 06 w granicach administracyjnych miejscowości Zielonki oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 24 października 2008 r., sygn. akt II SA/Kr 429/08, oddalił skargę A. P. i B. P. na uchwałę Rady Gminy Zielonki z dnia 21 czerwca 2007 r., Nr IX/55/2007, w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na obszarze Gminy Zielonki nr 06 w granicach administracyjnych miejscowości Zielonki.
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.
Rada Gminy Zielonki podjęła w dniu 21 czerwca 2007 r. Uchwałę Nr IX/55/2007 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na obszarze Gminy Zielonki nr 06 w granicach administracyjnych miejscowości Zielonki.
W dniu 7 kwietnia 2008 r. na uchwałę tę skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnieśli A. P., zam. w K. przy ul. [...] i B. P., zam. w Z. przy ul. [...]. Skarga została poprzedzona wezwaniem do usunięcia naruszenia, skierowanym do Rady Gminy Zielonki w dniu 7 lutego 2008 r. Negatywna odpowiedź na to wezwanie została skarżącym doręczona w dniu 17 marca 2008 r.
W skardze tej zarzucono naruszenie:
1) Art. 20 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym przez jego niezgodność ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy,
2) Art. 8 k.p.a. przez rezygnację z realizacji zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów Państwa,
3) Art. 16 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym przez zastosowanie niewłaściwej skali mapy stanowiącej załącznik do zaskarżonej uchwały,
4) § 10 Załącznika nr 1 do Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów w sprawie zasad techniki prawodawczej z dnia 20 czerwca 2002 r. przez stosowanie niejednolitego nazewnictwa w obrębie aktu prawnego i jego załączników,
5) § 159 Załącznika nr 1 do Rozporządzenia w sprawie zasad techniki prawodawczej przez zastosowanie odesłania do nieobowiązującego aktu prawnego.
W uzasadnieniu skargi wskazano, iż nieruchomość należąca do skarżących znalazła się w obszarze oznaczonym jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej - 06.MN 1. Uchwała przewiduje dla wskazanego terenu jako przeznaczenie podstawowe - funkcję mieszkaniową jednorodzinną. Jednocześnie stosunkowo szeroko określone zostało dopuszczalne przeznaczenie terenu umożliwiające m. in. lokalizację budynków gospodarczych, pojedynczych obiektów i urządzeń usług wbudowanych lub wolnostojących na wydzielonych działkach.
Wskaźnik zabudowy terenu wynosi 40 %, przy czym łączna powierzchnia terenów związanych z przeznaczeniem dopuszczalnym nie może wynosić więcej niż 20 %. Ustalenia planu naruszają interes prawny skarżących przez nadmierną intensyfikację rozbudowy na terenie, na którym znajduje się ich nieruchomość.
Podniesiono dalej, że przeznaczenie terenu i zasady jego zabudowy wynikające z planu wskazuje na istnienie sprzeczności pomiędzy nim a studium. Najpoważniejszym zarzutem jest brak zgodności umożliwiający przekroczenie intensywności zabudowy określonej w studium. Niekonsekwencja działania organów gminy w kształtowaniu kierunku zagospodarowania przestrzennego gminy jest też sprzeczna z wynikającą z art. 8 k.p.a. zasadą pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa.