Skargi kasacyjne Stowarzyszenia "B," oraz S. K. od wyroku WSA w Warszawie w sprawie ze skarg Stowarzyszenia "O.", Stowarzyszenia "B.", S. K. i A. A. na decyzję Ministra Infrastruktury , nr [...] w przedmiocie lokalizacji autostrady
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Hauser (spr.) sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia NSA Leszek Leszczyński Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych Stowarzyszenia "B," oraz S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 maja 2006r., sygn. akt IV SA/Wa 1264/05 w sprawie ze skarg Stowarzyszenia "O.", Stowarzyszenia "B.", S. K. i A. A. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] stycznia 2005r., nr [...] w przedmiocie lokalizacji autostrady oddala skargi kasacyjne

Inne orzeczenia o symbolu:
6151 Lokalizacja dróg i autostrad
Inne orzeczenia z hasłem:
Drogi publiczne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury
Uzasadnienie strona 1/10

W dniu 25 sierpnia 1995r. Minister-Kierownik Centralnego Urzędu Planowania działając na podstawie art. 19 ustawy z dnia 27 października 1994r. o autostradach płatnych (Dz.U. z 1994r. Nr 127, poz. 627) udzielił wskazań lokalizacyjnych nr 1/95 na budowę autostrady płatnej A-1 na odcinku Gdańsk-Toruń-Łódź ("Tuszyn") stanowiącej fragment Transeuropejskiej Autostrady Północ-Południe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskiem z dnia 17 listopada 1998r. Prezes Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad zwrócił się do Wojewody Łódzkiego z wnioskiem o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady płatnej A-1 dla odcinka przebiegającego przez województwo łódzkie.

Decyzją z dnia 31 grudnia 1998r. Wojewoda Łódzki orzekł o ustaleniu lokalizacji odcinka autostrady płatnej A-1. Warunki i przebieg autostrady zostały ustalone bezpośrednio w decyzji i załącznikach graficznych do decyzji.

Od decyzji tej wpłynęły odwołania: Prezesa Agencji Budowy i Eksploatacji Autostrad, osób prywatnych, których nieruchomości znajdowały się na terenie planowanej inwestycji oraz organizacji społecznych i ekologicznych.

Działając w trybie odwoławczym Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia 9 listopada 1999r. w części dot. m. in. linii rozgraniczających uchylił zaskarżoną decyzję oraz wprowadził do decyzji zmiany wynikające z opinii Ministerstwa Obrony Narodowej a także ustalenia dotyczące wyposażenia autostrady w sieci: telefoniczną, alarmową, wodną, odprowadzania ścieków. Ponadto ustalił strefy ponadnormatywnego oddziaływania autostrady na środowisko i zdrowie ludzi. Organ II instancji wprowadził ponadto do decyzji warunek uwzględnienia w projekcie budowlanym wniosków wynikających z opracowanej oceny wpływu autostrady na dobra kultury, a także warunek wykonania awaryjnych przejazdów i wyjazdów przeciwpożarowych oraz barier rozdzielających kierunki ruchu.

W pozostałej części Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast utrzymał w mocy decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia 31 grudnia 1998r.

Powyższa decyzja Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast stała się przedmiotem skarg do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z dnia 6 listopada 2000r. sygn. akt. IV SA 2250/99 uchylił zaskarżoną decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 9 listopada 1999r. oraz poprzedzającą ją decyzję Wojewody Łódzkiego z dnia 31 grudnia 1998r.

W uzasadnieniu wyroku Naczelny Sąd Administracyjny wskazał m.in., że Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast nie zajął stanowiska w kwestii wyboru wariantu przebiegu autostrady. Sąd podkreślił, że wojewoda związany był wskazaniami lokalizacyjnymi, a więc zobowiązany był do wyboru pomiędzy wariantem wschodnim a zachodnim. Możliwe było dokonanie pewnych modyfikacji wariantu, jednak organ zobowiązany był wskazać, jakie okoliczności legły u podstaw wyboru konkretnego wariantu przebiegu autostrady. Sąd wskazał, że organ miał obowiązek dokonania konkretnych ustaleń w tym zakresie i podania przyczyn i motywów przemawiających za wyborem zmodyfikowanego wariantu łącznie z poczynieniem ustaleń i oceną oddziaływania na środowisko tego zmodyfikowanego wariantu. Sąd podkreślił również, że wybrany wariant przebiegu autostrady różni się od tego, który był przewidziany przez wiele lat w obowiązującym na przedmiotowym terenie planie zagospodarowania przestrzennego. W tej sytuacji, pomimo tego, że ustalenie lokalizacji autostrady może nastąpić niezależnie od ustaleń planu zagospodarowania przestrzennego, kwestia ta powinna być rozważona przy wyborze optymalnego przebiegu autostrady. Sąd podkreślił również, że organ nie wyjaśnił, dlaczego w wariancie zmodyfikowanym przybliżono przebieg autostrady do osiedli mieszkaniowych zamiast podjąć próbę jej zlokalizowania w dalszej odległości od tych osiedli. Zdaniem Sądu nieustosunkowanie się przez organ do powyższych kwestii, które były podnoszone przez strony postępowania spowodowało konieczność uchylenia zaskarżonej decyzji oraz decyzji organu I instancji.

Strona 1/10
Inne orzeczenia o symbolu:
6151 Lokalizacja dróg i autostrad
Inne orzeczenia z hasłem:
Drogi publiczne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury