Dnia 8 sierpnia 2014 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Gliniecki sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz /spr./ sędzia del. NSA Jerzy Solarski Protokolant starszy asystent sędziego Łukasz Pilip po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2014 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Gminy Miasta J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 lutego 2014 r. sygn. akt II SA/Gd 779/13 w sprawie ze skargi Gminy Miasta J. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody P. z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie nieważności uchwały w sprawie sprostowania omyłki w uchwale dotyczącej miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 19 lutego 2014 r., sygn. akt II SA/Gd 779/13 oddalił skargę Gminy Miasta J. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody P. z dnia [...] sierpnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie nieważności uchwały w sprawie sprostowania oczywistej omyłki w uchwale dotyczącej miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy:
Rada Miasta J. w dniu [...] lipca 2013 r. podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie sprostowania oczywistej omyłki redakcyjnej w uchwale Rady Miasta Jastarnia Nr XXXVII/276/2013 z dnia 24 czerwca 2013 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miejscowości Jurata w gminie Jastarnia. W § 1 wskazanej uchwały dokonano sprostowania oczywistej omyłki redakcyjnej w treści § 8 ust. 5 uchwały z dnia 24 czerwca 2013 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miejscowości Jurata w gminie Jastarnia poprzez dodanie w zdaniu trzecim po słowach "Dla działek" słowa "niezabudowanych" oraz na umieszczeniu przecinka po słowie "terenu". W uzasadnieniu uchwały organ wyjaśnił, że nie ulega wątpliwości, że w zakresie objętym sprostowaniem pomiędzy treścią przyjętego aktu a wolą prawodawcy wystąpiła oczywista różnica, co potwierdzają dokumenty wskazujące, że intencja była odmienna niż ostatecznie uzewnętrzniona w podjętej uchwale o planie. Organ na potwierdzenie stanowiska przywołał treści pisma dyrektora Urzędu Morskiego uzgadniającego projektu planu, w którym wyjaśnił, że przedmiotowy zapis traktuje jako odnoszący się w całości do działek niezabudowanych. Taki też był zamysł uchwałodawcy. Organ stwierdził, że dokonane sprostowanie oczywistej omyłki nie prowadzi do merytorycznej zmiany planu, wobec czego omyłka może być naprawiona w trybie przyjętym w niniejszej uchwale.
Wojewoda P., działając na podstawie art. 91 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 647), dalej u.s.g., rozstrzygnięciem nadzorczym stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta J. Nr [...] z dnia [...] lipca 2013 r. w sprawie sprostowania oczywistej omyłki redakcyjnej w uchwale o planie miejscowym.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Wojewoda, powołując się na kompetencje rady gminy wynikające z art. 18 ust. 2 pkt 5 i pkt 15 u.s.g. uznał, że nie obejmują one uprawnienia do podjęcia uchwały w sprawie sprostowania oczywistej omyłki redakcyjnej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w konsekwencji, że przedmiotowa uchwała podjęta została z naruszeniem art. 7 Konstytucji RP, stanowiącym zasadę praworządności.
Nadto, według Wojewody zmiany wprowadzone do tekstu uchwalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego mają charakter merytoryczny, ponieważ w ich wyniku określone w § 8 ust. 5 zmienianej uchwały zakazy dotyczące podwyższania poziomu terenu oraz poziomu posadzki parteru dotyczą nie tylko działek niezabudowanych, ale wszystkich działek. W związku z powyższym nie podzielono twierdzeń organu, że sprostowanie oczywistej omyłki nie prowadzi do merytorycznej zmiany planu.