Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Hauser Sędziowie sędzia del. NSA Zofia Flasińska (spr.) sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Protokolant Katarzyna Latuszek po rozpoznaniu w dniu 29 września 2009 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 września 2008 roku sygn. akt IV SA/Wa 1010/08 w sprawie ze skargi I. R. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego 1. oddala skargę kasacyjną 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz I. R. kwotę 300 (słownie: trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Inne orzeczenia o symbolu:
6053 Obywatelstwo
Inne orzeczenia z hasłem:
Obywatelstwo
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji
Uzasadnienie strona 1/4

Wyrokiem z dnia 3 września 2008 r. (sygn. akt IV SA/Wa 1010/08) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] kwietnia 2008 r. oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] marca 2007 r. odmawiającą stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego przez I. R.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Z ustaleń dokonanych przez organy administracji rozpatrujące tą sprawę i przyjętych przez Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia wynika, że I. R. (poprzednio I. L. R.), syn H. i F. (z domu P.) urodził się w [...] 1954 r. w L. jako obywatel polski. Skarżący wraz z rodzicami mieszkał w L. przy ulicy [...]. Jego rodzice wystąpili w [...] 1957 r. do Rady Państwa z wnioskiem o zezwolenie na zmianę obywatelstwa polskiego na izraelskie w związku z wyjazdem na stałe do Izraela. Wnioskiem tym objęte były również ich dzieci, w tym małoletni I. Po przyjeździe do Izraela, w [...] 1957 r. I. R. nabył obywatelstwo izraelskie. Obecnie legitymuje się izraelskim paszportem nr [...].

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wskazał, iż zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. Nr 4, poz. 25) w brzmieniu obowiązującym w dacie wyjazdu I. R. na pobyt stały do Izraela obywatel polski tracił obywatelstwo polskie, jeżeli uzyskał zezwolenie właściwego organu na zmianę obywatelstwa oraz nabył obywatelstwo obce. Przepis art. 11 ust. 2 tej ustawy stanowił, że zezwolenie na zmianę obywatelstwa, udzielone rodzicom, rozciąga się na dzieci pozostające pod ich władzą rodzicielską. W ocenie organu I. R. spełnił te przesłanki, ponieważ nabył obywatelstwo izraelskie, a jego rodzice uzyskali zezwolenie Rady Państwa na zmianę obywatelstwa udzielone uchwałą Nr 5/58 z dnia 23 stycznia 1958 r., które odniosło skutek prawny również w stosunku do skarżącego jako dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, iż zaskarżona decyzja oraz decyzja organu I instancji zostały wydane z naruszeniem prawa materialnego tj. art. 13 ust. 2 w związku z art. 11 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o obywatelstwie polskim.

Sąd stwierdził, że bezsporny jest fakt uzyskania przez I. R. obywatelstwa izraelskiego w 1957 r. Problem prawny w tej sprawie sprowadzał się zatem do oceny czy uchwała Rady Państwa Nr 5/58 mogła stanowić zezwolenie na zmianę obywatelstwa przez skarżącego, wywołując skutek w postaci utraty przez niego obywatelstwa polskiego.

Sąd wskazał, iż zarówno w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego, jak i w doktrynie reprezentowane jest jednolite stanowisko, co do tego, że rozstrzygnięcie Rady Państwa w kwestii zezwolenia na zmianę obywatelstwa polskiego nie zapadało w formie decyzji administracyjnej w rozumieniu przepisów rozporządzenia z 22 marca 1928 r. o postępowaniu administracyjnym (Dz. U. z 1928 r. Nr 36, poz. 341 ze zm.) lub przepisów k.p.a. Ustawa o obywatelstwie polskim samodzielnie określała tryb wydawania przez Radę Państwa orzeczeń w przedmiocie zezwolenia na zmianę obywatelstwa. Utrwalony jest przy tym pogląd, co do tego, że omawiane zezwolenie jest aktem stosowania prawa. Sąd podkreślił, że skoro ustawa nie regulowała formy wydawania takich zezwoleń, to mogły one być wydane przez Radę Państwa również w formie uchwały.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6053 Obywatelstwo
Inne orzeczenia z hasłem:
Obywatelstwo
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji