Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędzia del. NSA Zygmunt Zgierski Protokolant asystent sędziego Tomasz Muszyński po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 18 lutego 2015 r. sygn. akt II SA/Lu 395/14 w sprawie ze skargi D. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia w postępowaniu wznowieniowym decyzji o odmowie zwrotu nieruchomości oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 18 lutego 2015 r., sygn. akt II SA/Lu 395/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę D. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lutego 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji o odmowie zwrotu nieruchomości przyznanej do dożywotniego użytkowania z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego w zamian za rentę.
Powyższy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r., znak: [...], utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Starosty [...] z dnia [...] lutego 2012 r., znak: [...], odmawiającą zwrotu działek nr [...], o pow. 0,19 ha, nr [...] o pow. 0,19 ha i nr [...] o pow. 0,18 ha, stanowiących własność Gminy [...], położonych w miejscowości K. w Gminie [...], jako nieruchomości przydzielonych do dożywotniego użytkowania S. S. z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego Skarbowi Państwa w zamian za emeryturę na podstawie decyzji Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w [...] z dnia [...] kwietnia 1972 r., znak: [...]. Pismem z dnia 16 lipca 2013 r.
D. J. wystąpiła o wznowienie postępowania administracyjnego zakończonego decyzją Kolegium z dnia [...] czerwca 2012 r., wskazując jako podstawę wznowienia to, że na początku lipca 2013 r. powzięła informację, że osoba o nazwisku S. S. (syn I. i T.), którego sytuację faktyczną i prawną oceniały organy obu instancji nie był ojcem wnioskodawczyni, podczas gdy jej ojciec - człowiek o tym samym nazwisku "S." - był synem I. i M. Ponadto, podniosła, że z dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej prowadzonej przez Starostę [...] wynika, że działkom o numerach: [...],[...] i [...] położonym we wsi K. gm. U. (to jest działkom objętym wnioskiem), odpowiadają przed scaleniem działki o numerach: [...],[...] oraz [...], nie zaś jak to stwierdzono w kwestionowanym akcie działkom o numerach: [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...] oraz [...]. Okoliczność ta, jako nowy fakt, wynikający, zdaniem wnioskodawczyni, z niepodważalnych dowodów, które powinny znajdować się w dyspozycji Starosty - powinna zostać zweryfikowana po wznowieniu postępowania. Strona wskazała, że wznowienie postępowania pozwoli na zweryfikowanie dokonanych w postępowaniu błędnych ustaleń faktycznych, że nie istnieje żaden związek pomiędzy żądanym przez D. J. zwrotem działek a przekazanym na Skarb Państwa przez jej ojca gospodarstwem rolnym, jak również, że D. J. nie użytkowała rolniczo gruntów.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] wznowiło postępowanie zakończone decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r. by decyzją z dnia [...] października 2013 r. znak: [...] odmówić uchylenia kwestionowanej decyzji.
Organ wskazał na materiał dowodowy, z którego wynika, że działki objęte wnioskiem nie wchodziły w skład przekazanego Skarbowi Państwa przez S. S. gospodarstwa rolnego, co przesądza o braku podstaw do zastosowania art. 118 ust. 1 i ust. 2a ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Okoliczność, że działki wskazane we wniosku skarżącej nigdy nie były własnością S. S. potwierdza także w swoim oświadczeniu z dnia 24 listopada 2011 r. H. K., który wskazał, że odkąd sięga pamięcią, właścicielem tych działek był M. B., a po nim ich dzierżawcą - do roku 2005 r. - był E. K.. Następnie powyższe działki dzierżawione były przez jego syna - P. K.