Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju w przedmiocie ustalenia lokalizacji linii kolejowej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędzia del. WSA Jolanta Górska (spr.) Protokolant asystent sędziego Tomasz Bogdan Godlewski po rozpoznaniu w dniu 12 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Z. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 listopada 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 2460/16 w sprawie ze skargi Z. H. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji linii kolejowej oddala skargę kasacyjną

Inne orzeczenia o symbolu:
6152 Lokalizacja innej inwestycji celu publicznego
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury
Minister Infrastruktury
Uzasadnienie strona 1/7

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 22 listopada 2016 r., sygn. akt IV SA/Wa 2460/16, oddalił skargę Z. H. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] grudnia 2014 r., nr [...], w przedmiocie ustalenia lokalizacji linii kolejowej.

Wyrok ten wydany został w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Pismem z dnia 14 maja 2014 r. [...] S.A. wystąpiła do Wojewody [...] o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej [...] na odcinku [...] dla inwestycji pod nazwą "Przebudowa stacji [...] w km 76,200 - 80,200 w ramach zamierzenia: Zaprojektowanie i wykonanie robót budowlanych na linii kolejowej [...] - [...] - Granica Państwa, na odcinku [...] - [...] km 61,300 - 80,200" w ramach projektu "Modernizacja linii kolejowej [...] na odcinku [...] - [...], etap III". Inwestor wniósł jednocześnie o nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności.

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] września 2014 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 9o, art. 9q ust. 1, 2 i 6 oraz art. 9w ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz.U. z 2013 r, poz. 1594 ze zm.), ustalił lokalizację linii kolejowej zgodnie z wnioskiem.

Od decyzji tej odwołanie wnieśli S. K., J. K., A. G., A. M. i [...] S.A. oraz Z. H..

Z. H. zaskarżył decyzję Wojewody w części dotyczącej należącej do niego działki nr [...], obręb [...] T., wskazując, że ustalenia tej decyzji naruszają jego interes prawny poprzez niekorzystny podział nieruchomości i wywłaszczenie tylko jej części. Na mocy powyższej decyzji Wojewody działka nr [...] uległa bowiem podziałowi na działkę nr [...] o powierzchni 56 m2 i działkę nr [...] o powierzchni 6 arów 24 m2. Pod planowaną zabudowę ma zostać przeznaczona tylko działka nr [...]. Takie ustalenie, jak wskazał, ograniczy możliwość korzystania z garażu i podjazdu do garażu, a w istocie z całej należącej do niego posesji.

Minister Infrastruktury i Rozwoju decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r., nr [...], uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2014 r., nr [...], w części dotyczącej określenia nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa i przechodzą w użytkowanie wieczyste [...] S.A. oraz określenia nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, które przechodzą w użytkowanie wieczyste [...] S.A., natomiast w pozostałej części zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy. Na mocy tej decyzji działka nr [...], obręb [...], stanowiąca uprzednio własność Z. H. stała się własnością Skarbu Państwa i jednocześnie przeszła w użytkowanie wieczyste [...] S.A.

Uzasadniając wydane rozstrzygnięcie, Minister wskazał, że wniosek inwestora o wydanie decyzji lokalizacyjnej jest kompletny, gdyż zawiera wszystkie elementy, o których mowa w art. 9o ust. 3 ustawy. Zgodnie z art. 9o ust. 3 pkt 4 ustawy inwestor dołączył opinie oraz wystąpienia do organów wskazanych w tym przepisie. Mając na uwadze art. 72 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. z 2013 r., poz. 1235 ze zm.) - zwanej dalej jako u.o.ś., inwestor dołączył do wniosku również ostateczną decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2008 r., znak [...], ustalającą środowiskowe uwarunkowania dla przedsięwzięcia pod nazwą "Modernizacja linii kolejowej [...] (III korytarz) na odcinku [...] - [...] - granica państwa w obszarze województwa [...]". Odnosząc się do ważności decyzji środowiskowej Minister stwierdził, że stosownie do art. 46 ust. 4b ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2008 r., nr 25, poz. 150) - zwanej dalej jako p.o.ś., obowiązany jest ustalić czy złożenie wniosku o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej nastąpiło przed upływem czterech lat od dnia, w którym decyzja środowiskowa stała się ostateczna. Gdyby natomiast wniosek taki został złożony po upływie wskazanego wyżej terminu, organ zobowiązany jest zbadać czy realizacja planowanego przedsięwzięcia przebiega etapowo oraz czy nie zmieniły się warunki określone w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. W przypadku bowiem gdy inwestycja jest realizowana etapowo, a warunki nie uległy zmianie, zgodnie z art. 46 ust. 4c p.o.ś. termin na złożenie wniosku o wydanie decyzji lokalizacyjnej może ulec wydłużeniu o dwa lata. W niniejszym wypadku decyzja środowiskowa stała się ostateczna w dniu [...] października 2008 r., a zatem termin 4 - letni na złożenie wniosku o wydanie decyzji lokalizacyjnej upłynął w dniu [...] października 2012 r., natomiast wniosek o ustalenie lokalizacji przedmiotowej decyzji został złożony w dniu 20 maja 2013 r. Jednakże, zdaniem Ministra inwestycja ta przebiega etapowo, a warunki określone w decyzji środowiskowej nie uległy zmianie, a zatem zostały spełnione przesłanki wydłużenia możliwości złożenia wniosku o wydanie decyzji lokalizacyjnej o dwa lata, czyli do dnia [...] października 2014 r. W dalszej części rozważań Minister dokonał analizy mających zastosowanie przepisów ustawy o transporcie kolejowym i doszedł do wniosku, że wszystkie wymogi konieczne do wydania decyzji lokalizacyjnej zostały spełnione. Jedynie w zakresie precyzyjnego ustalenia, które nieruchomości przechodzą na rzecz Skarbu Państwa oraz w użytkowanie wieczyste [...] S.A. konieczne było uchylenie zaskarżonej decyzji Wojewody [...] i orzeczenie na nowo poprzez wskazanie nr ewidencyjnych działek w kolejnych obrębach geodezyjnych, które zostają przejęte na rzecz Skarbu Państwa od osób trzecich, a następnie inwestor uzyskał ich użytkowanie wieczyste oraz działek już państwowych, co do których z kolei inwestor nabył prawo użytkowania wieczystego. Podkreślono jednocześnie, że Minister nie jest uprawniony do wyznaczenia i korygowania trasy inwestycji kolejowej, ani zmiany proponowanych we wniosku rozwiązań. Organy nie mają możliwości ingerowania w lokalizację inwestycji, a więc i w przebieg linii podziału nieruchomości, zaproponowany przez wnioskodawcę. Aby zatem odmówić ustalenia lokalizacji linii kolejowej w sposób wnioskowany przez inwestora organ musi wykazać jej niezgodność z przepisami prawa.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6152 Lokalizacja innej inwestycji celu publicznego
Inne orzeczenia z hasłem:
Zagospodarowanie przestrzenne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Infrastruktury
Minister Infrastruktury