Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K.L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 czerwca 2017 r. sygn. akt VIII SAB/Wa 38/17 w sprawie ze skargi K.L. w przedmiocie przewlekłego prowadzenia postępowania przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w sprawie przyznania nagrody za dokonanie odkrycia zabytku oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 14 czerwca 2017 r. sygn. akt VIII SAB/Wa 38/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w sprawie ze skargi K. L. w przedmiocie przewlekłego prowadzenia postępowania przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w sprawie przyznania nagrody za dokonanie odkrycia zabytku, stwierdził, że Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego dopuścił się przewlekłości w prowadzeniu postępowania w sprawie przyznania nagrody za dokonanie odkrycia zabytku uznając, że przewlekłość miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa (pkt 1), przyznał od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz K. L. sumę pieniężną w wysokości 1.500 złotych (pkt 2) oraz zasądził od organu na rzecz skarżącej kwotę 100 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania (pkt 3).
Wyrok ten został wydany w następującym stanie sprawy:
Skarżąca pismem z dnia 2 stycznia 2013 r. złożyła do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego wniosek o przyznanie na podstawie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.) oraz § 2 rozporządzenia Ministra Kultury z dnia 1 kwietnia 2004 r. w sprawie nagród za odkrycie lub znalezienie zabytków archeologicznych (Dz.U. Nr 71, poz. 650) nagrody pieniężnej oraz dyplomu w związku z odkryciem zabytku archeologicznego na terenie jej nieruchomości.
Pismem z dnia 13 maja 2014 r. Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków zwrócił się do organu z prośbą o rozpatrzenie ww. wniosku o przyznanie nagrody za wskazanie miejsca zalegania zabytku archeologicznego - statku wiślanego z XV wieku w trybie przepisów ww. rozporządzenia Ministra Kultury z dnia 1 kwietnia 2004 r. Jednocześnie poinformował Ministra, że skarżąca jako znalazca dopełniła obowiązków określonych w art. 34 ust. 2 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.
Pismem z dnia 22 maja 2014 r. Dyrektor Departamentu Ochrony Zabytków w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego zwrócił się z prośbą do Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków o wyjaśnienie wątpliwości w niniejszej sprawie. Wskazując na treść art. 33 ust. 1 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami poprosił o wyjaśnienie na czym polegało dopełnienie przez skarżącą obowiązków określonych w ww. przepisie. Nadto poprosił o informację kiedy Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Warszawie otrzymał zawiadomienie o odkryciu przez skarżącą łodzi oraz czy służba konserwatorska dokonała oględzin tego znaleziska. Wskazał przy tym, że od powyższych wyjaśnień zależy podjęcie dalszej procedury w sprawie.
Pismem z dnia 3 czerwca 2014 r. Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków w uzupełnieniu do wniosku o przyznanie nagrody poinformował, że skarżąca powiadomiła telefonicznie tutejszy urząd o przypadkowym odkryciu na swojej posesji w 2008 r., po oględzinach dokonanych i potwierdzonych przez Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie.
Skarżąca pismem z dnia 6 października 2015 r. wystąpiła do organu o przedstawienie informacji o statusie sprawy oraz etapie na jakim znajduje się jej wniosek z dnia 2 stycznia 2013 r.