Sprawa ze skargi na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska w przedmiocie oddalenia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym
Tezy

Określony w art. 365 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2017 r. poz. 519 ze zm. ) obowiązek bezpiecznego dla środowiska wstrzymania użytkowania instalacji związanej z odzyskiem odpadów w zakresie ich fermentacji obejmuje także konieczność usunięcia ich odpadów.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Hauser /spr./ Sędziowie sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz sędzia del. WSA Sławomir Pauter Protokolant starszy asystent sędziego Paweł Konicki po rozpoznaniu w dniu 19 października 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 2015 r. sygn. akt IV SA/Wa 2233/15 w sprawie ze skargi [...]Sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie oddalenia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/8

Wyrokiem z dnia 23 listopada 2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 2233/15 (dalej wyrok z 23 listopada 2015 r.), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej WSA albo sąd I instancji) oddalił skargę [...] Sp. z o.o. w W. (dalej spółka albo skarżąca) na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska (dalej GIOŚ albo organ II instancji) z dnia [...] maja 2015 r., nr [...] (dalej postanowienie z [...] maja 2015 r.), wydane w przedmiocie oddalenia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym.

Powyższy wyrok został wydany na podstawie następujących ustaleń:

Decyzją z [...] lipca 2014 r., znak: [...] (dalej decyzja z [...] lipca 2014 r.), Mazowiecki Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska (dalej MWIOŚ albo wierzyciel) wstrzymał użytkowanie instalacji związanej z odzyskiem odpadów w zakresie fermentacji odpadów, położonej na działce o nr ewidencyjnym [...] w m. C., gmina R., powiat płocki, eksploatowanej przez spółkę.

W ww. decyzji określono termin bezpiecznego wstrzymania użytkowania instalacji na dzień 31 stycznia 2015 r. Wobec niewykonania tego obowiązku wierzyciel, po uprzednim wystosowaniu upomnienia i wyznaczeniu dodatkowego 14-dniowego terminu na wykonanie obowiązku, w dniu [...] marca 2015 r. wystawił tytuł wykonawczy nr [...], podpisany z upoważnienia MWIOŚ przez Kierownika Delegatury WIOŚ w Płocku oraz nałożył grzywnę w celu przymuszenia.

Dnia 16 marca 2015 r. odnośnie prowadzonej egzekucji administracyjnej strona wniosła zarzuty na podstawie art. 33 § 1 pkt 1, 3, 9 i 10 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2017 r., poz. 1201 ze zm., dalej u.p.e.a.). Zarzuty dotyczyły prowadzenia egzekucji przez niewłaściwy organ egzekucyjny, wykonania obowiązku przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego, określenia egzekwowanego obowiązku niezgodnie z treścią wynikającą z orzeczonej decyzji oraz niespełnienia w tytule wykonawczym wymogów określonych w art. 27 § 1 pkt 3 i 10 u.p.e.a.

W związku z podniesionymi zarzutami, skarżący na podstawie art. 34 § 4 u.p.e.a. wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego wszczętego na podstawie tytułu wykonawczego z [...] marca 2015 r.

Postanowieniem z [...] kwietnia 2015 r., nr [...] (dalej postanowienie z [...] kwietnia 2015 r.) MWIOŚ oddalił zarzuty w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej przeciwko Spółce. Na powyższe orzeczenie organu I instancji, będące stanowiskiem wierzyciela w sprawie zgłoszonych zarzutów, Spółka dnia 20 kwietnia 2015 r. złożyła zażalenie do GIOŚ, wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i umorzenie postępowania egzekucyjnego.

W ocenie GIOŚ wyrażonej w postanowieniu z [...] maja 2015 r., utrzymującym w mocy rozstrzygnięcie z [...] kwietnia 2015 r., zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

GIOŚ za chybiony uznał zarzut spółki dotyczący wyznaczenia Kierownika Delegatury Inspektoratu jako organu upoważnionego do wszczęcia i prowadzenia postępowania egzekucyjnego w administracji. W opinii organu II instancji, pełnomocnictwo udzielone przez MWIOŚ oznacza upoważnienie do wykonywania kompetencji tego organu w jak najszerszym zakresie, tzn. jako: inicjowanie, prowadzenie i umarzanie postępowań egzekucyjnych w administracji. W przypadku, gdy wierzyciel jest jednocześnie organem egzekucyjnym, przystępuje z urzędu do egzekucji na podstawie tytułu wykonawczego przez siebie wystawionego. Za nietrafny GIOŚ uznał także zarzut, w myśl którego wynikający z tytułu wykonawczego obowiązek wstrzymania użytkowania instalacji, wynikający z decyzji z [...] lipca 2014 r., został w całości wykonany przed wszczęciem postępowania. Organ II instancji podzielił pogląd MWIOŚ, że powyższemu stwierdzeniu przeczy wniosek spółki o zmianie terminu wstrzymania użytkowania instalacji do 31 marca 2015 r. oraz odwołanie strony od decyzji MWIOŚ, z [...] lutego 2015 r., znak: [...], w sprawie odmowy zmiany ostatecznej decyzji z [...] lipca 2014 r., wstrzymującej użytkowanie instalacji związanej z odzyskiem odpadów w zakresie fermentacji odpadów.

Strona 1/8